Interview met Johnny Dowd in Oor
In Oor 7 ondermeer in interview met de Amerikaanse rootsrocker Johnny Dowd, die zaterdag optreedt tijdens het festival Roots of Heaven in het Patronaat in Haarlem. Bovendien is er een verslag van een heus festival in de Sahara. Bij cd-recensies o.a.: N*E*R*D*, Cypress Hill, en Jewel.
Fl ip Kowlier: Ik wil slechts
een goeie muzikant zijn
De critici verkozen zijn debuut Ocharme ik tot beste plaat van 2002. Met In de fik levert Flip Kowlier wederom een juweeltje af. In de fik staat in de top van de Vlaamse hitparades. In enkele weken werden er bijna vijftienduizend van verkocht. Naar aanleiding van een concert dat Kowlier afgelopen dinsdag gaf in Tilburg had Dieter van den Bergh een interview met hem. Het verhaal verscheen in aantal Wegener-dagbladen. Hier enkele citaten, gevolgd door enkele rake opmerkingen uit cd-recensies in de Gelderlander en de PZC.
…In de fik ís ook een prachtplaat met ingetogen, melancholieke liedjes en uitbundige feelgood-songs, meezingers zelfs, in de bekende mix van rock, americana, pop, reggae, rap en hoempa. Weer zocht Kowlier het dicht bij huis: liefdesleed, jaloezie, overspel, roddelen ('Flip Kowlier is an de drugs, zinnen dealer is ne Rus' zingt hij op de single In de fik) en andere huiselijke onderwerpen, zoals de eerste vrijer van zijn zus en 'homo-nonkel' Dirk. "Klein drama fascineert me. Hoe 'out' je je bijvoorbeeld als homo in een West-Vlaams plattelandsgezin? 'Heb je die dingen allemaal zelf meegemaakt', vragen ze dan. Soms, maar het doet er niet toe. Ja, mijn relatie is na negen jaar op de klippen gelopen. Misschien gaat Over mie (te geraeken) daar over."…
…'Zie hie/echt nie/dak nie/passe/ip die wireldbol', zingt de Vlaming in het jolige Tristig feit. "Mensen zien me als een zwartgallig type. Dat valt wel mee. Ik heb mijn trieste momenten, maar die relativeer ik met humor. Ik ben óók het type dat in de living in zijn eentje uitbundig staat te dansen." Het opvallendste nummer van In de fik is het reggaelied Bom bin, zowel muzikaal 'ja, geen ontkennen aan, ik ben een Doe Maar-fan'- , als tekstueel. "Bush dreigde Irak binnen te vallen. Er zouden geheid protestsongs komen. Maar ik haat die gerichte protestsongs. Zoals Live een nummer maakte over 11 september. Ik vertrouw dat niet, natuurlijk krijg je dan exposure. Bom bin gaat over de positieve kant van oorlog. Het is nooit saai in de oorlog, er is altijd wat te doen."…
…Het succes heeft de Vlaming verbaasd, zeker het Nederlandse. "Een novelty-succes dacht ik, misschien vanwege de zogenaamde gimmick. Maar waarschijnlijk vinden ze het toch echt tof"…
… Kowlier wordt nu zelfs gedraaid op het commerciële Radio Donna en is daar 'superblij' mee. Ook is hij definitief toegetreden tot het gilde der Bekende Vlamingen. "Flip Kowlier is een ster zeggen ze; nou, ik ben me er echt niet van bewust. Ben er ook niet mee bezig. Mensen die je half verafgoden neem ik niet serieus. Ze verafgoden de muzikant, niet wie ik echt ben. Ik wil slechts een goeie muzikant zijn. Het is goed zoals het is nu. Ik leef van de muziek, wat wil ik meer? Het mooiste beeld dat ik koester is dat er misschien wel ergens een paar studentes zijn die in hun studentenkotten net voor het slapen gaan mijn plaatje nog even draaien. Als ik dat bereikt heb ben 'k dik tevreden."…
CD-reviews in
andere media:
Alledaags dichten
Flip Kowlier - In de fik - Petrol
Werner Bossmann in de Gelderlander:
...Hij lijkt op de vorige, omdat Kowlier zijn stijl gevonden heeft. Elf sterke staaltjes folk , intieme Radioheadpop, caférock en country van de koude grond. Met Geike Arnaert van Hooverphonic in het achtergrondkoor (Bjistje in min uoft) doet hij als zanger bovendien extra zijn best. Maar het leukste aan Kowlier is zijn alledaagse manier van dichten, over zijn liefdes en zijn drinkgewoonten. Kom moa bin en zet u nere vint, ge zit ol hjil de nacht ip tjuol. Ti niet te doen in da slecht were vint, ge kunt oljinne mor verdwoln. En zo is het maar net...
Maaike Borst in de Provinciale Zeeuwse Courant:
Ocharme ik was een verrassend debuut. (...) Opvolger In de fik gaat op dezelfde voet verder en is al net zo'n eerlijke plaat met wortels in country, hoempa, reggae en pure pop. Alleen is de verrassing eraf. Bovendien is In de fik wat minder intiem dan Ocharme ik. De verhaaltjes over een stel dat een huis koopt ('Angelo en Angelique') en een rock-'n-roller met smetvrees ('Smetvrjis') zijn net teveel bedacht. Toch blijft Kowlier een bijzondere liedjesschrijver. Hij is op zijn best in echt persoonlijke nummers ...