Willem Vermandere: Nieuwe liedjes komen vanzelf
De Belgische zanger en beeldend kunstenaar Willem Vermandere treedt de komende weken op heel wat plekken in Brabant op, zoals aanstaande zaterdagavond bij GUO in de Tilander in Oisterwijk. Voor het Brabants Dagblad trok Jace van de Ven dus naar het Westvlaamse Steenkerke waar hij een ontmoeting had met de 64-jarige beeldhouwer, dichter, zanger, en wat al niet meer. Hier enkele citaten uit het fraaie verhaal:
… "Weet u wat ik denk dat de kern is? Dat u ter harte gaat wat er naast u gebeurt."…
…Een truck is bezig met blokken steen te lossen. "Schoon hè," zegt hij, "Ardens graniet uit Longprez. Ik moet er een grafsteen van maken. Bij de dood van iemand op leeftijd, kópen de nabestaanden een grafsteen, maar als het echt pijn doet, dan is er een artiest nodig." (…) Niet gek dat men voor zaken van dood en leven bij Willem aanklopt. Hij kan de mensen zo diep raken als hij zingt over al die soldaten die daar in zijn geboortestreek gestorven zijn in de grote oorlog van '14-'18: duuzend en duuzend soldaten en nog eens duuzend en duuzend soldaten en nog duuzend en duuzend... En dan dat klaaglijke klarinetspel van hem. Als kleine jongen in harmonie Sint Cecilia moest hij precies spelen wat er stond, maar nu speelt hij het liefst wat er niet staat. "Als ik speel moet ik niet nadenken," zegt hij. En hij zal het later ook zeggen over zijn beeldhouwen of schilderen….
…Ooit was Willem voorbestemd om pater te worden. Op zijn 24-ste hield hij het echter voor gezien, maar de christelijke beelden en vergelijkingen heeft hij nooit afgelegd. "Ik heb de kerk van Rome wel een trap onder de kont gegeven, maar de man van Nazareth vind ik toch wel bijzonder." Hij probeerde hem terug te halen in een programma dat hij tijdens de Goede Week negen keer speelde De zeven kruiswoorden. "Die legendarische kruiswoorden vormen voor mij een kapstok om mijn gedacht te zeggen over onze Roomse roots. Nee, ik wil niet via een achterdeur die kerk weer binnen, maar mijn verbeelding de vrije loop laten. Godsdienst is niks anders dan verbeelding. Wat weten wij erover zonder de beelden die kunstenaars er over gemaakt hebben? De verbeelding is onze redding. Alles is bedacht om het leven een beetje dragelijk en de dood een beetje acceptabel te maken."….
…Willem staat op een doet een blok hout op de kachel die midden in het vertrek staat. "Kijk," zegt ie, "ziet ge die uitgesleten tegels rond de stove? Het was hier een café, en in '14-'18 kwamen de soldaten hier hun voeten warmen. 't Zijn er velen die hier hun laatste pint hebben gepakt." Boven aan de schoorsteen heeft een stuk stucwerk losgelaten. "Het is een huis vol gebreken, maar een huis met een ziel," zegt de zanger, "net als dit ding hier." En hij neemt een metalen klarinet en blaast een melodie. "Dat ding is Turks, heb ik gekocht voor 250 euro. Bij ons kost een klarinet zeker het tienvoudige. Maar vindt ge het niet mooi? Die naïeve klank?" Al bijna veertig jaar treedt Vermandere op met zijn liedjes en vertellementen. Per jaar doet hij zo'n honderd optredens in Nederland en België. Maar hij gaat nog niet stoppen….
…."Na al die jaren weet je het wel. Er is iets tussen u en die luisteraars. Ik doe niet anders dan tonen wie ik ben en zij herkennen zichzelf. Het is een organische groei. Nieuwe liedjes komen vanzelf. Ik weet niet wat er komt, maar wel dat er een komt. Het zijn de dagen dat ge heel gevoelig wordt voor de dingen rond u." ….