Jolie Holland: 'Ik kan overal spelen'

Jolie Holland (30) komt uit Houstin in Texas en ze heeft Indiaanse en Franse roots. Ze leerde zichzelf piano, viool, gitaar, accordeon, ukulele... liet zich beïnvloeden door Mississippi John Hurt, Blind Willie McTell, Billie Holiday... Ze smeedt als liedjesschrijfster country, blues, folk en jazz met speels gemak aaneen. Ze speelt aanstaande zondag 2 mei in Paradiso (16 uur), Amsterdam, maandag 3 mei in de AB in Brussel en ze is op 5 mei te zien bij Barend & Van Dorp. Ook komt ze naar het North Sea Jazz Festival. Haar nieuwste album Escondida verscheen deze week bij Anti/Epitaph. De komende zes maanden toert Holland met begeleiders afwisselend door Europa en de Verenigde Staten. Ze spelen in clubs en concertzalen en op de meest uiteenlopende festivals. Dat is het voordeel als je muziek zoveel invalshoeken heeft. "Ik kan overal spelen. In kroegen, clubs en concertzalen. En op country-, folk -, blues-, jazz- én popfestivals," vertelt ze tegen Rob Broere. Zijn interview verscheen onlangs in De Gelderlander. Hier nog meer citaten:

…Hollands stijl laat zich niet gemakkelijk plaatsen. Als zangeres heeft ze de klankkleur en timing van de jazz, maar als songwriter is ze beinvloed door traditionele folk - en countryzangers als Woodie Guthrie en Syd Barrett. Van popmuziek moet ze niet al te veel hebben. "Niet van wat je tegenwoordig op de radio hoort, tenminste. Ik doe juist mijn best om níét zo te klinken."…

…Ze trad voor het eerst op toen ze zestien was en besloot op haar twintigste professioneel muzikant te worden. De eerste jaren reisde ze op en neer tussen Austin en New Orleans, met een ensemble dat voorstellingen van poppentheaters begeleidde. Daarna trok ze langs de Amerikaanse westkust omhoog naar het Canadese Vancouver, waar ze de folkpopband The Be Good Tanyas hielp oprichten. Nu woont ze in San Francisco en maakt ze haar eigen muziek…

…Escondida is Hollands tweede album, maar op een bepaalde manier ook haar eerste. "De vorige, Catalpa, was niet bedoeld om uit te brengen. Het was een soort kunstproject, en ik had er honderd cd's van laten maken. Ze verkochten alleen zo goed, dat ik steeds nieuwe moest maken. Toch was Catalpa erg slecht opgenomen. Als je hem in de auto draaide, kreeg je pijn in je hoofd. Mijn vrienden vonden daarom dat ik snel een echte plaat moest maken. Ze smeekten me bijna." Catalpa is inmiddels opnieuw uitgebracht door platenlabel Anti, waar Holland onderdak vond. …

Volkskrant
In de Kunstbijlage van De Volkskrant recenseert Ariejan Korteweg Hollands nieuwe album. Een citaat:
…Net als de Po'Girls komt ze uit de omgeving van de Be Good Tanyas. Ook muzikaal is de verwantschap groot: dezelfde tegelijk ontspannen en respectvolle omgang met het verleden, dezelfde lich nostalgische inslag, dezelfde door het leven getekende presentatie. Escondida is minder spartaans dan haar minimalistische debuut, Catalpa. Dat verkleint de vervreemding en maakt de toegankelijkheid groter….