De Wereldband
Ongetwijfeld zullen we de komende tijd meer horen over De Wereldband. Onder deze naam trekken sinds kort namelijk zes Nederlandse musici langs de theaters met hun programma Lekker Warm. Succes zal ze toelachen omdat ze niet enkel muziek maken maar dat ook nog eens gieten in een komisch theatraal jasje, hun aangemeten door een regisseur die dat wel is toevertrouwd, namelijk niemand minden dan Karel de Rooij, de kleine van Mini en Maxi.
De muzikanten zijn tussen de 30 en de 35 jaar oud. Ze speelden eerder in kamermuziekensembles, jazzorkesten, zigeunerbands, theatergroepen, klassieke ensembles en nog veel meer. De overeenkomst is dat ze alle zes hoog opgeleid zijn aan verschillende concervatoria.
Het gaat om Willem van Baarsen (zang, viool, altviool, bas, trombone, gitaar), Rogier Bosman (accordeon, trompet, tuba, drums, zang, mondharp, gitaar), Sanne van Delft (contrabas, basgitaar, trompet, trombone, mandoline), Oene van Geel (viool, drums, cajon, zang, ei, cymbaal), Ro Krauss (viool, altviool, gitaar, zang, kalimba, bratch) en Wim Lammen (karinet, saxofoon, fluiten, percussie).
Dezer dagen geeft de Wereldband twee concerten in Theater aan het Spui in Den Haag en wel donderdag 27 en vrijdag 28 januari. (zie voor complete speellijst www.dewereldband.nl)
In een recensie die journalist Jeroen de Valk schreef onder de kop 'Gegoochel met stemmetjes en instrumenten' lezen we wat we kunnen verwachten: ...' Een overspannen countryzanger. Een flamenco-orkest in groepstherapie. Het schlagerduo Franz und Freddie, dat teksten zingt als Bier Vom Fass Ist Immer Nass en Ohne Schlager Kein Fleisch. Een absurdistische parodie op de Pekingopera, jammerende klezmer, een Beatlesimitatie en zeer authentiek klinkende Turkse feestmuziek'...
De Valk zag de Wereldband afgelopen vrijdag in de Flint in Amersfoort. Hij heeft het over 'een aaneenschakeling van grotendeels zelf geschreven liedjes waarin de zes muzikanten zich presenteren als volleerde komieken, zangers en dansers en daarbij zo'n zestig instrumenten bespelen; het getrommel op elkaars wangen, een concert voor afwashandschoenen en een suite voor bubbeltjesplastic buiten beschouwing gelaten. En net als je wat vermoeid dreigt te raken van al die pret en jool volgt een schrijnend-mooie melodie die in heel zijn naakte kwetsbaarheid even alle kritiek irrelevant maakt.'
En, aldus De Valk, de spelers - allen conservatoriumgeschoold - beschikken over een aanzienlijke virtuositeit op hun hoofdinstrumenten, maar kunnen daarnaast ook aardig overweg met talloze andere instrumenten. Ze zijn behendig genoeg om in een fractie van een seconde en zonder met de ogen te knipperen de overstap te maken van de Griekse sirtaki naar de Surinaamse kaseko.
De Valk had ook een puntje van kritiek: het ontbreken van een echte slagwerker. 'Het is curieus om de gerenommeerde violist Oene van Geel een kwartier lang achter het slagwerk te zien zitten. Hij is Nederlands beste vioolimprovisator, maar als drummer niet meer dan adequaat. Het Wereldsextet moet een septet worden door toevoeging van een fulltime slagwerker.', aldus Jeroen de Valk.
Vorige week lazen we al een artikel van Bert Jansma in de Haagsche Courant over de Wereldband. Uit zijn artikel halen we de volgende citaten:
...ze zijn met niets of niemand in Neerlands theaterland te vergelijken. (...) het is verbazend wat het zestal allemaal bespeelt. En hoe! Drie voorbeelden: Rogier Bosman (inmiddels docent liedbegeleiding en arrangeren op het Haags conservatorium) is te horen op accordeon, trompet, tuba, drums, mondharp en gitaar. En hij zingt ook nog en kan z'n lijf ook nog op een krankzinnige manier laten swingen. Oene van Geel: viool (hij won onder andere de Anderson jazz Award), altviool, drums, cajon, cymbaal. Willem van Baarsen: viool, altviool, contrabas, trombone, gitaar. Hij is knauwend zingende Texaan en jengelt de hoge noten in de Chinese opera. Bovendien is hij de meest uitgesproken komiek van het stel met een aantal 'funny walks' die John Cleese jaloers zouden maken....
....Wat voor dat drietal geldt, geldt ook voor de anderen. Regisseur Karel de Rooij: "We zijn uitgegaan van ieders eigen persoonlijkheden, theatrale uitstraling en muzikale inbreng. Daar is aan gewerkt en geslepen tot het muziek werd om naar te kijken. Het is een programma geworden waar iedereen plezier aan kan beleven, jong, oud. Echt een feest om met die jongens te werken."....
...De Mini & Maxi-invloed is voortdurend te herkennen in dat soort details. Of in een nummer als 'Handschoenen' waarin het zestal met plastic handschoenen aan, door simpel handenwrijven, aan de handschoenvingers trekken een complete percussiecompositie laten horen. (...) Bij alle gekte blijft er plaats voor muzikale ontroering. Want die Chinese opera mag dan een pastiche zijn, het klinkt wel érg mooi. En wanneer de spots alleen gericht blijven op drie violen voor de 'traditional Oekraïne' wordt het zelfs wonderschoon....