Ialma: fusie tussen Galicische liederen en Belgische folk en jazz
Sfinks opende gisteravond, gratis, met een concert door de vrouwen van Ialma. Vanavond (vanaf 20 uur) gaat Sfinks Braziliaans en op zaterdag en zondag start het festival telkens om 11 uur. Het Belgo-Galicische kwintet Ialma is sinds zijn debuut-cd in 2000 uitgegroeid tot een opvallende kleur in de Europese muziek. Na hun debuut waren ze te horen in Het huis der verborgen muziekjes, muziektheater van Het Muziek Lod. Ze toerden met de folkrockgroep Kadril in La paloma negra. En ze namen een tweede cd op, Marmuladas. Peter Vantyghem sprak met de dames. Zijn verhaal stond gisteren in De Standaard. Hier enkele citaten:
…Veronica Codesal is de vrouw van Ialma die liederen gaat zoeken. ,,Het is moeizaam werk. Je moet je laten zien in het dorp, maar je mag niet laten blijken dat je zangeres bent. Want die vrouwen zijn beschaamd: zingen was vroeger verboden om politieke redenen, en ze werden verstoten door hun kinderen. Bovendien zingen ze enkel op zondag. Ze zouden absoluut niet begrijpen waarom een jong meisje uit België wil luisteren.'…
…IALMA ontstond in de schoot van het Centro Galego, het Galicische centrum in Brussel. Daar worden muziek en dans aangeleerd aan de uitgeweken Galiciërs. Ialma, kinderen en kleinkinderen van de in 1956 ingeweken mijnwerker Miguel Palomo, was in de eerste plaats een dansgroep, die al op piepjonge leeftijd hoge ogen gooide, maar daar de nodige problemen mee had. Marisol Palomo: ,,In 1990 wonnen we het grootste jaarlijkse dansconcours, Xornadas De Folklore Galego. Nu nog ontmoeten we dansers die vertellen dat ze die nacht gehuild hebben. Alle kranten schreven er grote artikels over. We werden uitgejouwd, want het kón niet dat een buitenlandse groep won. Toen bleek ook dat ze ons jarenlang die prijs onthouden hadden om dezelfde reden.''…
… Marisol Palomo is de oudste, wat haar tot de natuurlijke leidster maakt. ,,Ons parcours bestaat erin te bewijzen dat je als Galicische kunt zingen, ook al leef je in het buitenland. Het is moeilijk om je in het buitenland te verkopen als Galicische groep uit België. Het heeft ermee te maken dat we de eerste groep zijn die uit een Centro Galego, een van de tweehonderd in de wereld, komt. In de meeste andere landen houden de centro's zich minder bezig met cultuur. In Madrid kijken ze de jongeren buiten omdat hun doedelzakken te veel lawaai maken.''…
…Maar ze geeft toe dat de verwarring ook ontstaat omdat Ialma op de tweede cd geen Galicische volksmuziek speelt, maar een fusie beoogt tussen de Galicische liederen en Belgische folk en jazz. (…) Ze maken dezelfde ontwikkeling door als Laïs. Begonnen in de schoot van de folk, evolueert de groep haast natuurlijk naar wereldmuziek. Twee vrouwen waren het er niet mee eens, ze wilden liever traditionele liederen blijven zingen en kapten ermee. In hun plaats kwam Magali Menéndez. ,,Geen Galicische, wel een Asturische'', zeggen ze. Echt belang heeft het niet, maar ze vermelden het wel….