Muzikanten in Heaven over
album dat meeste indruk maakte
De tijd van de lijstjes heeft ook het muziekblad Heaven in haar greep. In de nieuwe uitgave staan "De beste cd's van 2002 volgens de kenners (althans volgens zij die daarvoor door willen gaan)". Die kenners zijn 23 recensenten.
Uit Heavens Eigenzinnige Round-up noemen we van vijf rubrieken de nr.1.
Roots/Country: Chuck Prophet - No Other Love.
Folk/Singer-songwriter: Patty Griffin - 1000 Kisses.
Rock: Wilco - Yankee Hotel Foxtrot.
Pop: Spinvis - Spinvis.
Wereld/Reggae: Nena Venetsanou - The Face Of Love.
Interessanter is de vraag die Heaven voorlegde aan 11 Nederlandse popmuzikanten: Welk album uit welk jaar dan ook heeft in 2002 de meeste indruk op je gemaakt? Enkele muzikanten, die ook nogal eens op Folkforum.nl voorkomen, citeren we graag:
Onno Kortland (Stuurboord Bakkebaard):
…Toen ik Judgement Day van The Pawnbroker's Wife van Johnny Dowd op de radio voorbij hoorde komen, was ik direkt verkocht. Een kijkje in Johnny's keuken via het tv-programma Lolademusica deed mijn bewondering voor zijn manier van werken sterk vergroten. En dat we in Brussel een avond mochten vullen met deze sympathieke muzikant geeft dan een nóg diepere betekenis aan dit fantastische album…
Gé Reinders:
…New Favourite van Alison Krauss + Union Station. De nummers zijn zó goed en ze worden zó jaloersmakend strak gespeeld en gezongen, dat we die plaat inloopmuziek bij onze theatertournee hebben gemaakt…
JW Roy:
…Het album dat me het diepst raakte dit jaar, is nog niet eens uit. Ik heb het samen met de drummer van mijn band geproduceerd, Michael de Jong en Kaz Lux zingen er op mee, en we hebben hem opgenomen in de slagerij bij mijn ouders thuis in Knegsel:
de nieuwe van David Rodriguez…
Ad van Meurs/The Watchman:
…Ik heb dit jaar Blue van Joni Mitchell herontdekt. Dat album, dat ik heel lang geleden al eens in mijn kast had staan, maar toen nog niet echt begreep, combineert een erg hoog compositorisch niveau met een sterk gevoel van vrijzinnigheid. Als ik die plaat draai, krijg ik zin om te schrijven en te spelen en te leven in het algemeen…
Verder in Heaven verhalen/reportages/interviews over: Frédérique Spigt, Duncan Sheik, Nickel Creek, The No-Neck Blues Band, Julian Sas, Slick 57, Brendan Benson, Mick Thomas, Michelle Shocked
CD-waardering
Hoofdredacteur Eric van Domburg-Scipio heeft voor de cd-recensies de beoordelingscriteria aangescherpt. Ze waren volgens hem aan inflatie onderhevig. We citeren hem even:
…Het nieuwe stelsel komt neer op zwaardere normen. Stond vijf sterren voorheen voor 'uitnemend, klassieker', dat wordt nu 'mijlpaal in de popmuziek', iets wat natuurlijk maar zelden voorkomt. Vier sterren gaat van 'zeer goed, aanrader', naar 'klassieker in het genre'. Een cd kan heel erg goed zijn, maar is hij dan meteen een klassieker? Drie sterren staat dan in plaats van 'goed' voor een 'klasseplaat', zeg maar het gros van wat voorheen vier sterren kreeg. Terwijl twee sterren met 'prima plaat maar niet zonder foutjes', een iets zwaardere variant is op het oude 'redelijk'. Eén ster blijft dan in feite gewoon 'matig', al heet het nu 'zwak'...
In de cd-recensies dit keer dus geen vijf sterren, maar wel een hoge waardering met vier sterren voor onder anderen cd's van Robin Holcomb, Beck, Beth Gibbons & Rustin Man (nog een half sterretje méér), Gabin Dabiré, Alison Krauss + Union Station Live, Magic Malik Orchestra, Dixie Chicks (nog een half sterretje méér), Kim Richey, My Friend The Chocolate Cake, Ras Shiloh. Een half sterretje minder kregen bijvoorbeeld Gjallarhorn en Michael de Jong. Heaven plaatst tegenwoordig trouwens in toenemende mate cd-recensies op hun site: www.heaven.be
Rum 2
In de rubriek De Vergeten Klassieker is Frits Barth lovend over de elpee Rum 2 van de Vlaamse groep Rum: …De grote verdienste van Rum is dat het een van de eerste folkgroepen is geweest, die, in een tijd waarin de Engelstalige folk(rock) hoogtij vierde, ons de rijkdom van eeuwenoude, Nederlandstalige volksmuziek zeer professioneel heeft geopenbaard. En zoals wel meer vergeten klassiekers is ook deze lp nog nooit op cd verschenen…
In Discografie passeert het oeuvre van Willy Deville.
Tot slot wint Steve Earle het duidelijk op punten van Bruce Springsteen in een vergelijking die Frans Lomans maakt.