Nieuwe cd Nick Cave baadt in wisselende stemmingen
Nick Cave en enkele leden van The Bad Seeds speelden afgelopen donderdagavond in Londen een korte set voor 300 mensen om hun nieuwe album voor te stellen. Er werden vijf nummers gebracht uit de cd Nocturama die op 3 februari uitkomt. Eerst is er nog de release van de single Bring It On gepland. Voor het Vlaamse dagblad De Morgen was verslaggever Dirk Steenhout te plaatse. Hier enkele citaten uit zijn verslag:
…Nick Cave die in Bush Hall aan de vleugelpiano plaatsnam en werd gesecondeerd door Martyn Casey op bas, Jim Sclavunos op drums en de fenomenale, van The Dirty Three bekende Warren Ellis op viool, wist moeiteloos te overtuigen. De man zong beter dan ooit en we hadden hem nooit eerder zo opgewekt meegemaakt. Wie had gedacht dat de voor de gelegenheid gekortwiekte Koning Kraai ooit nog eens tot een keurige singer-songwriter zou uitgroeien? Hoewel de groep duidelijk niet had gerepeteerd en de veertig minuten durende set steunde op improvisatie klonken Wonderfull Life, Still In Love en Hallelujah doorvoeld en spiritueel. I Babe, I'm on Fire en Henry Lee beukte Nick Cave dan weer als een bezetene op het klavier alsof hij wou bewijzen dat hij nog steeds niet al zijn demonen had overmeesterd. We kunnen alleen maar hopen dat dat nog een poosje zo blijft….
…De nieuwe Cave-cd is thematisch nogal gevarieerd en baadt in wisselende stemmingen. Het meest dominant zijn spaarzaam geïnstrumenteerde, elegische lovesongs, zoals het ontwapenende eerlijke Still In Love (druppelende pianoklanken, mijmerende viool, behoedzaam geborstelde drums) of opener Wonderful Life, met als opzienbarende boodschap 'het leven is mooi voor wie dat wil zien.' …
…Haaks op de ingetogen ballads staat de potige groove van 'Bring It On, een duet met Chris Bailey, de zanger van de legendarische Australische punkband The Saints. Voorts is er het komische Dead Man In My Bed, over een huwelijk waar duidelijk al wat sleet op zit en waarin The Bad Seeds eindelijk nog eens hun licht ontvlambare kant mogen tonen. Maar hoezeer de muzikanten ook rochelen en spuwen, ze laten pas al hun duivels los in het furieuze slotnummer: het vijftien minuten en 43 (!) strofen tellende Babe I'm On Fire….