Jan The Lazyman: Niemand was meer
nuchter, dus een geslaagde avond…

Jan The Lazyman (van Lazy Sunday Dream) bezocht het South By Southwest Festival in Austin. Voor de site www.altcountry.nl schreef hij een verslag. Hier enkele citaten:

…Ik las in de Volkskrant: 'wat heeft een Nederlandse bands daar te zoeken hebben om in een lege zaal te spelen?' Mijn antwoord hierop is dat het niet gaat om de lege zaal, want die heb je hier in Nederland ook, maar om de ervaring en het hele gebeuren erom heen. Daar kunnen wij hier nog wel een puntje aan zuigen. Je leert snel in Austin, maar je moet wel het uithoudingsvermogen hebben van de man van staal. Austin Texas met zijn SXSW is een pelgrimstocht, die je als muzikant mee moet maken…

… Ik was wederom te gast bij mijn vrienden Jimmy Smith (the Gourds) en Jen Ragan. Bij hun huis aangekomen was daar ook Mike Nicolai, een songwriter die hier nog ontdekt moet worden…

…Op de tweede dag was het meteen al raak, want The Gourds speelden in de Jovita's, het eerste van vier optredens die zij die week zouden doen. Toen ik binnen kwam was daar iedereen aanwezig en begon het huggen. (…) Ik kwam overal bekenden tegen, maar ook nieuwe gezichten. Het optreden was als vanouds goed, met een aantal nieuwe nummers. The Gourds blijft toch 1 van de opwindendste livebands op deze aardkloot…

…The Damnations zijn om een onbegrijpelijke manier in Europa nog niet bekend. Hier bevestigden ze hun geduchte live-reputatie. De nieuwe drummer, Max Brody, bleek de oude slagwerker van de heavy methal band Minestry te zijn en dat kon je soms ook wel horen…

…De maandag stond in het teken van wederom the Gourds, maar nu heel anders, namelijk werd de documentaire Growin' A Beard vertoond. Die gaat over een stadje in Texas, Shamrock genaamd. Elk jaar hebben zij een wedstrijd, die op nieuwjaarsdag begint en op St Patrick's day eindigt. De deelnemers, allen mannen, moeten dan hun baard laten groeien en er dan een zogeheten Donegal beart van maken. Zo'n baard ziet er uit als die van Abraham Lincoln. Nu is het zo dat the Gourds daar de soundtrack voor gemaakt hebben. De première was in Austin tijdens het SXSW-filmfestival en the Gourds speelden daar de nummers van de soundtrack. Ik hoop dat deze documentaire ook in Nederland te zien is, want die is erg vrolijk en zot. De muziek is erg Iers…

….The Baptist Generals groeien elke keer als ik ze zie en ik denk dat deze band het wel gaat maken…

…Beaver Nelson speelde een zeer goede set. Na Beaver wederom op pad en nu gingen we weer naar Mother Eggan om Ramsay Midwood te bekijken en geloof me of niet, maar dit vond ik het hoogtepunt van het festival. Ik stond bijna te grienen zo mooi vond ik het. Na heel wat biertjes kwam ik terecht in de Opals Divine en plots was daar iedereen; Jimmy Smith en Brent Best Neil stonden Young's Down By The River the schreeuwen. Kevin, Claude, Jess Barr en wat Silo's en nog meer bekenden stonden te zwieren en te zwaaien. Niemand was meer nuchter dus een geslaagde avond…

… Ik kwam de Baptist Generals tegen en ik ben op weg gegaan naar de BD Rileys om even Otis Taylor te zien en dat was zeer indrukwekkend. Daarna naar de Cedar Street Courtyard voor de new West showcase met een prachtig optreden van Vic Chesnutt. Ik was even buiten tijdens Tim Easton, maar terug bij een daverende Jon Dee Graham. The Drive By Truckers rockten, maar ik weet niet echt wat ik er mee aan moest en Slobberbone was erg goed. Leuk was dat Slobberbone en Drive By Truckers samen een knal-versie van Neil Young's Cortez the Killer ten gehore brachten…

…Ik ging voor een paar dagen naar Sonny James en ben wat rond getrokken met leden van Greg Wood. Ik zag Ponty Bone op een parkeerplaats spelen en ik had J.W. Roy net gemist..