Henny Vrienten: Melancholie is altijd mineur, blijdschap altijd majeur
Marc Burema had voor Vara TV Magazine een interview met Henny Vrienten, 'voormalig idol' (Doe Maar), liedjesschrijver en filmcomponist. Tilburger Vrienten (1948) schreef de muziek voor de film Zeemansvrouwen (1930) die te zien is op de Filmmuseum Biennale in Amsterdam. Hier enkele citaten:
…Hoe begin je eigenlijk aan een filmscore? "Vol wanhoop. Zoals een schrijver begint aan zijn eerste zin, zo begin ik met een eerste noot"…
…Al je een strijkorkest nodig hebt, bel je dan een strijkorkest? Voor dit project heb ik twaalf mensen uitgenodigd, en die dub ik dan vier keer. Dan heb je een redelijk groot strijkorkest. Maar soms werk ik met het Metropool Orkest….
…Wat zijn de grootste clichés uit de filmmuziek? "Typisch Amerikaans zijn die grote klappen, die ook altijd in filmtrailers zitten. Daar ben ik redelijk allergisch voor. Ik hou meer van de Kleine Sekunde. Pieptonen als het griezelig wordt, of diepe pulsen in bas. Filmmuziek bestaat voor een groot deel uit afspraken tussen kijker en maker….
…Hebben emoties hun eigen klankkleur? "Melancholie os altijd mineur. Blijdschap is altijd majeur. Bij film werkt het vaak ook wel andersom. Als iemand jaloers is, dan kun je dat laten horen met dissonanten. Maar als je begrip hebt voor die jaloezie, dan kun je dat omdraaien. Het is maar net wat de regisseur wil…
...Je gebruikt vaak exotische instrumenten. Zoek je daar naar in het buitenland? "Ik ben niet zo'n reiziger en er zijn winkels genoeg in Amsterdam waar ze uitheemse instrumenten hebben. Ik ben er altijd op zoek". Ook tussen huis- tuin- en keukenspullen? "Jazeker. Mijn favoriet is het eierharpje. Maar ook potten en pannen gebruik ik vaak. Een emmer heeft een mooi galmpje hoor…. …Als beroepmuzikant ben je behoorlijk gedeformeerd. Ik ben dan meteen een arrangement aan het ontleden. Hoe is het gemaakt? Wat doet de bas? Wat doen de drums? Het is wel een handicap. Ik kan nooit onbevangen naar muziek luisteren…