Mooie tweede Yves Barbieux van Urban Trad over gebruik imaginaire taal:

"Wie naar klassiek luistert vraagt zich
toch ook niet af of er een boodschap is"

De kranten stonden gisteren natuurlijk vol met voorverhalen voor het Eurovisie Songfestival dat gisteravond plaats had in Riga en dat Turkije als winnaar kende. De Belgische vertegenwoordiger Urban Trad deed het met het folkachtige Sanomi buitengewoon goed. Urban Trad werd tweede met slechts twee punten achterstand. Ondanks het feit dat dagblad De Morgen dit niet had voorzien bracht dit Vlaams dagblad een fors interview met Urban Trad-leider Yves Barbieux van de hand van verslaggever Dirk Steenhaut. Er komen tal van aardige uitspraken in voor, maar bij de citaten beperken we ons vooralsnog tot de alinea's die handelen over het gebruik van een imaginaire taal:

…"Ik hou van traditionele muziek, maar aan archaïsche teksten zoals 'Le renard et la belette' of verhalen over herderinnetjes heb ik geen boodschap. Daar klinkt onze muziek te modern voor. Aanvankelijk gebruikte ik op Kerua (de nieuwe cd FF) dezelfde werkwijze al;s Moby: ik gebruikte een sample van een Bretoense chanteuze en manipuleerde die met de computer. Om uit te vissen of die track zou werken met de stemmen van onze eigen zangeressen, schreef ik iets met louter klanken en het klonk goed, helemaal niet gekunsteld. Dat bracht me op het idee de stem gewoon als instrument te gebruiken. De zoektocht naar gepaste klanken verliep trouwens verbazend vlot: ik beperk me tot een dertigtal fonemen uit talen die ik mooi vind, zoals het Fins of het Spaans"…

Hoe minder mensen jullie liedjes begrijpen, hoe universeler ze worden. Is dat niet paradoxaal? "Wel, ik verzet me steeds meer tegen het gangbare idee dat wie universeel wil klinken in het Engels moet zingen. Onlangs las ik een artikel over esperanto. Dat leek me een interessante voertaal, omdat ze niemand bevoordeelde: voor alle sprekers was het een vreemde taal en daardoor werd vermeden dat een bepaald volk het culturele overwicht zou opeisen. Natuurlijk is esperanto iets kunstmatigs, maar dat is Engels voor een Belg of een Fransman evenzeer. Jammer dat het experiment is mislukt: geen hond blijkt esperanto te begrijpen"…

…"Zelf beschouw ik onze liedjes als gezongen instrumentals. Wie naar een klassieke symfonie luistert, vraagt zich toch ook niet af waarom er geen boodschap is. Ik weet zeker dat ik op een dag een plaat in het Frans zal maken, met songs waarin ik echt iets kwijt wil. Alleen: Urban Trad is voor mij daar niet de ideale context voor"…