Dit jaar is het 20 jaar geleden dat Ad de Laat kwam te overlijden. Als eerbetoon aan de Zanger van het Zuiden, die in Nisserois dialect zong, is er vanaf 19 april in Nistelrode een tentoonstelling over zijn muzikale leven. Bij de opening zal Gerard van Maasakkers enkele stukken ten gehore brengen, bij de sluiting op 6 juni zullen verschillende Brabantse artiesten een avondvullend programma verzorgen met liedjes van Ad de Laat.
Ad de Laat (1947-1995) begon als 7-jarig kind op een oude accordeon te spelen. Hij was autodidact, kon geen noot lezen maar had wel een absoluut gehoor. Veel later kwam daar gitaar bij. Er verschenen vier lp's: Brabant Ge Verandert, Vandaag d’n Dag, Alles Goed en Wel en Volk van Goeie Wil. In 1990 werd bij hem een hersentumor geconstateerd, die vijf jaar later fatale gevolgen had.
Het Brabants Dagblad heeft uitgebreid aandacht voor de dubbele hommage. De krant laat diverse mensen aan het woord die Ad de Laat hebben meegemaakt. Zij vertellen wat hun favoriete nummer is. Hieronder enkele citaten:
Gerard van Maasakkers:
…De Koekoek [is] een pareltje van melancholie dat een bijna dichterlijk verlangen verwoordt naar een dierbare die er niet is. „Het refereert niet specifiek aan vroeger, zoals je zo vaak in dialectliedjes hoort. Het is een tijdloos nummer met een prachtige melodie, dat ik bij mijn middagconcert op de 19e april, de dag van de opening van Ad’s tentoonstelling, in Nesterlé ga zingen.”
„Ja, ik snap het wel dat Ad niet in de vergetelheid is geraakt. In zijn soort was hij een unieke man, die wel in een ander circuit dan ik verkeerde. Ad was meer de zanger die het fenomeen ‘Brabantse Avonden’ in het noordoostelijke deel van onze provincie mede een gezicht gaf, ik trad al snel meer op in jeugdcentra en culturele instellingen, leunde meer aan tegen de volksmuziek uit de Vlaamse hoek, met grote voorbeelden als Willem Vermandere en Wannes Van de Velde.”…
Fan en voormalig minister-president Dries van Agt:
...
„Da’s absoluut zijn gezongen vertelling over de vierde koning: Brabants op z’n schoonst, Brabant mooier dan het vandaag de dag is. Die koning zonder ster is een boer die met paard en kar naar het kerstkind rijdt en bij aankomst roept: ‘We zen d’r wer, d’r is volk van goeie wil’. Dan is er brandewijn voor Jozef en voor Maria een snee krentenmik. Helemaal content zijn ze met de ham en de zult. Verzin het maar.
Het verhaal ontroert me nog altijd vanwege de hartelijkheid en de gemoedelijkheid van eenvoudige mensen zoals Brabant die ver in de vorige eeuw genoeg kende.”…
Oud-Tweede Kamerlid Theo Meijer:
…Ook al kiest-ie misschien liever het Nisserois volkslied Tussen Donzel en Menzel, de gezongen knipoog in dialect die Bluumkes heet, is voor oud-Tweede Kamerlid Theo Meijer de absolute ex aequo. „Ad speelt hier vooral met humor. Hij bezingt hoe knettergek hij wordt van de bloemengekte van z’n echtgenote, vervloekt haar op grappige wijze met een ‘verrèkt vort mé oew bluumkes’ en beschrijft het woonhuis als een inrichting vol bloemen ‘mé ons vrouw ès leuwenbèk’. Meesterlijk mooi.”…
Cor Swanenberg:
…Mònnikaspulder is een van de liedjes die Cor Swanenberg op z’n eigen cd zette. „Ja, da’s wel zo’n bietje ook míjn nummer geworden. Ik zing het vaak, met Henk Verhagen op accordeon: ideaal voor m’n grijs publiek en heel herkenbaar. Een ouw mènneke dat aan het verkeinzen is, zit wat te suffen in het bejaardenhuis, maar leeft tijdens een enkel helder ogenblik op. Dan grijpt-ie zijn trekzak en speelt alsof z’n leven ervan afhangt. Het mooie in dit lieve, kleine nummer is de versnelling in walstempo, naar een driekwartsmaat en het gegeven dat Ad en Willem liedjes maakten over alle mogelijke emoties. Dus ook over dementie.”…
Fotograaf Jan Verhoeff:
…„Na onze eerste ontmoeting gaf Ad me de lp Brabant ge verandert mee. Die titelsong raakte me direct. We zijn elkaar daarna blijven opzoeken en jaren later was ik bij zijn allerlaatste optreden: in een restaurant waar hij voor een vriendin van ons zong, maar het einde van zijn optreden niet haalde. Dat was heftig. Daarvóór was hij nog wel op mijn zilveren jubileum als fotograaf bij het BD. Hij was aan de beterende hand, met dat ene voorbehoud: ‘Ik ben er wel, maar ik ben er nog niet’. Ad was een ontzettend lieve man, stond dicht bij de mensen en zo is-ie altijd gebleven.”…
19 april t/m 6 juni 2015, Ès ge dè mar onthoudt!, een tentoonstelling over het muzikale leven van Ad de Laat in cultureel centrum Nesterlé in Nistelrode.
De opening zal worden verricht door Dries van Agt, Gerard van Maasakkers zingt een paar liedjes. Op 6 juni is er ter afsluiting een avondvullend muziekprogramma waarin Brabantse artiesten, allen bekenden van Ad de Laat, zijn liedjes vertolken.