Zoumana Diarra (Mali 1960) stamt uit een familie van "griots". De kaste van griots staat hoog aangeschreven bij het hof in Mali. Een griot moet liederen kunnen zingen voor volk en koning, hij moet (historische) verhalen kunnen vertellen en hij moet alles afweten van de aanwezigen en hun familierelaties. De opleiding is zwaar. Zoumana heeft die opleiding gedaan en staat nu als griot bekend. Hij speelt virtuoos op gitaar, kora en n'goni en speelt verder nog balafoon, djembé en saxofoon. Hij begon in de jaren '80 elementen uit jazz, salsa en R&B in zijn spel mee te nemen. Hij speelde in inmiddels legendarische orkesten als Alfa Blondys reggeaband Dafrasta, Railband de Bamako, Super Biton de Segou, Super Djatta, en met Salif Keita. Vanaf 1990 woont hij in Nederland. Hij speelde met o.a Stef Bos, Female Factory, Trijntje Oosterhuis, Leoni Jansen, Made in Holland en nu met o.a. Five Great Guitars, Benkadi International, AfroJazzJam, Kintaki, Michael Baird's African Abstractions. Hij geeft daarnaast workshops en bouwt instrumenten zoals onlangs een chromatisch gestemde 42-snarige kora (voorzover bekend de eerste op aarde).
Op zoek naar West-Afrikaanse muziek en orkesten, kom je overal de naam Zou Diarra tegen. In vrijwel elke band in Nederland wordt hij gevraagd vanwege zijn enorme veelzijdigheid. Hij vertelt: "Ik heb een droom gerealiseerd. Toen ik klein was, kregen we geconserveerde melk uit Nederland. Op het conservenblik stond een melkmeisje op klompen, een koe, water, molen en groen gras. Ik was zo verliefd op dat blikje..... Wat wilde ik graag naar dat land...... Mijn vader lachte me uit en zei: "daar kunnen donkere mensen niet leven''. Maar ik was vastberaden en hing het blikje boven mijn bed. Mijn moeder was helderziend. Eerder bekeek zij de toekomst in het water, later in een spiegel. Al voor mijn geboorte wist ze dat ik een jongen was en dat ik niet bij haar zou blijven: ik zou naar de blanken gaan. Met die wetenschap groeide ik op, al wist ik de weg niet, die ik zou afleggen. Ik werd geboren in Mali in een griot-familie. In Mali bestaat een kastensysteem. Een griot heeft het alleenrecht om muziek te maken en verhalen te vertellen. Hij is een wandelend geschiedenisboek en geeft zingend oude histories, maar ook familiestambomen door aan het volk. Mijn vader was een bekende griot. Als er iets belangrijks te vertellen was, trok hij met zijn talking drum door het dorp en speelde 'Kom naar buiten'. De mensen wisten dat ze dan moesten komen luisteren. Zo speelde hij tijdens begrafenissen hele verhalen op de balafoon, een houten xylofoon. De aanwezigen begrepen dit en vertelden de boodschap door aan de thuisblijvers. Iedereen kon de klanken van de balafoon vertalen in spraak, men was ermee opgegroeid. Ook tijdens bijeenkomsten, waar vissers en jagers elkaar verhalen vertellen, speelde mijn vader, bijvoorbeeld op de ngoni, een 1-snarige gitaar. Ik was erbij vanaf mijn vroegste jeugd, en het is een deel van mezelf geworden."
Zoumana begint het programma op 19 januari met een sologedeelte waarin hij op de kora (een 44-snarige Afrikaanse harp), balafoon en gitaar West-Afrikaanse klanken laat horen. Daarna brengen Hanneke Evink en Zou een gezamenlijk lyrisch muziek- en poëzieprogramma, waarin zij gedichten vertolken van o.a. Herman Gorter. M. Vasalis, Willem Wilmink, C.O. Jellema, Ed Hoornik en Hans ten Berge. Zoumana begeleidt Hanneke op gitaar, n'goni, balafoon en kora. Hanneke is een veelzijdig zangeres en theatermaakster. Zij speelde en zong zowel Brecht als Annie MG Schmidt, maar ook jazz, middeleeuwse en lichte muziek. Dit altijd op haar manier: intens, lyrisch en warm. dit concert is tevens een voorproefje op het festival rond West-Afrikaanse en Kaap-Verdische muziek, dat op 14 augustus 2008 wordt georganiseerd in de kasteeltuin van Huize Ruurlo.
Zie ook: www.zoudiarra.com en www.vinxs.nl.
19 januari 2008, Zoumana Diarra, Kulturhus, Nieuweweg 5 te Ruurlo
Aanvang: 20.00 uur. Kaarten à € 10,- zijn te verkrijgen tegen contante betaling bij Groot Jebbink, bloemenwinkel en Alex schoenmode, beide in de Dorpsstraat te Ruurlo, via