De West-Vlaamse kleinkunstenaar Willem Vermandere (67) is niet in één pennenstreek te vangen. Veelzijdig, authentiek, karakteristiek. Geboren te Lauwe, opgegroeid met gezang in moeders keuken en klarinetgeschal in vaders wagen-makererij, stapte hij piepjong mee met dorpsfanfare Sinte Cecilia. Als student theologie schiep hij gedichtjes tot muziekskes en grillige stronken tot beeldhouw-werken. Sindsdien zingt hij in zijn eigen dialect, begeleid door twee puike muzikanten. Over Blanche, zijn nostalgische onthaastingslied. Over Bange Blanke Man, zijn multicultilied waarvoor ultrarechts Vlaanderen hem bedreigde en verguisde.
Thuis te Steenkerke tekent en schildert hij, kapt hij beelden uit stenen, hun poten in de polder en hunnen kop tussen de Westhoekse wolken. Vermandere is een bijzonder mens, zuiver levensfilosoof, begenadigd verteller en zanger, perfect balancerend tussen levens-, beeldende en kleinkunst. 'Laot men mar lope dur de straote, mee me lief dak zu gaeren zie'. Om dan weer zijn imposante anti-oorlogsvertelsel op muziek op te pakken: 'Altijd iemands vader, altijd iemands kind'. Zijn concerten zijn sfeervol, indrukwekkend, avondvullend, puur en doorspekt met humor, afwisselend met oud en nieuw werk.
Klein Kunst Boekel nodigt u uit deze avond bij te wonen op zondag 4 november 2007
in Nia Domo te Boekel. De zaal gaat om 19.00 uur open en het concert begint om 20.00 uur. Kaarten aan de zaal € 12,50 p.p. zijn ook verkrijgbaar in de bibliotheek van Boekel. Meer informatie op 0492-323244, 321452 of 325086.
Zie ook: willem-vermandere.be.