Aanstaande zondag 25 oktober kun jij bij Roepaen in Ottersum kiezen tussen een optreden van Marike Jager en een dubbelconcert van Tim Easton en Greg Trooper.
Marike Jager
Zondag 25-10-2009 | aanvang 14.30 uur
Marike Jager gaat eindelijk het theater in! Haar kanariegele tourbus volgeladen met vintage instrumenten, vrolijke bandleden en prachtige songs. Laat je betoveren door deze ontwapenende jongedame, misschien wel de beste en leukste singer-songwriter van dit moment.
‘Een aanwinst voor de popmuziek', aldus de Volkskrant over Marike Jager. Geen ‘one-hit-wonder', maar een authentieke singer/songwriter die met prachtige liedjes het publiek blijft overtuigen. Niet voor niets werd Marike dit jaar genomineerd voor twee Edisons.
Marike won in 2003 de Grote Prijs van Nederland en geldt vanaf dat moment als een groot talent. Ze verzilverde dit met haar fantastisch besproken debuutalbum 'The Beauty Around'. Sindsdien is haar ster rijzende. Als winnares van de Essent Award gaf Marike in 2007 een ijzersterk optreden op Lowlands, alwaar een volle India tent in katzwijm viel voor deze charmante artiest en haar band. De reacties van het publiek tijdens haar clubtour en de lovende recensies liegen er niet om. Zo schrijft de pers over haar laatste album: "Celia Trigger is vol, veelzijdig, roestig, sexy en ontroerend"
Sinds de release van ‘Celia Trigger' kan niemand meer om haar heen. Leo Blokhuis tipte haar reeds voor televisie kijkend Nederland. Wanneer Marike vervolgens stralend verschijnt in ‘De Wereld Draait Door' is Matthijs van Nieuwkerk vol lof en spreekt met enige symboliek: "Eindelijk is ze hier!"
www.marikejager.nl
Greg Trooper / Tim Easton
Zondag 25 oktober | aanvang 14.30 uur |
Greg Trooper werd in New Jersey US geboren en trok al op jonge leeftijd toe op de muziek. In de jaren '70 verliet hij echter de folk clubs van Greenwich Village en kwam terecht in Austin Texas, de bakermat waar vele muzikanten hun loopban begonnen. Maar ook hier geldt, het bloed kruipt waar het niet gaan kan en Trooper ging zich steeds meer toeleggen op gitaarspelen, zingen en het schrijven van teksten. Zijn songs blinken uit in subtiliteit en suggestiviteit. Ze zijn altijd wat filosofisch, zonder soft te worden.
Moors magazine: "Troop zingt zijn prachtige melancholieke liedjes met precies de juiste understatement. De ingehouden soul van een blanke zanger. Adembenemend mooi. Sterke teksten, mooie melodieën, melancholieke performance- een absolute klassieker....."
Muziek recensent Barry Mazor zei ooit: " Trooper sings with a clarity of purpose and a variety of effect that few in the acoustic world match."
Billboard magazine noemde hem: "an artist of considerable insight and passion."
Muziek recensent Robert K. Oermann uit Nashville zei: "Trooper's songs and delivery grab you by the throat."
www.gregtrooper.com
Tim Easton
Martin Overheul altcountryforum.nl : "Altcountry-muzikant Tim Easton heeft er sinds zijn debuut in 1998 (Special 20, Heater) nooit een geheim van gemaakt dat hij beïnvloed is door Dylan. En waarom zou hij. Als er één onuitputtelijke inspiratiebron is waarvoor je je niet hoeft te schamen is het die wel. ‘Porcupine'(2009) is vooral een feel good album met lekker rauwe rockers die afgewisseld worden door het soort ballads waar Daniel Lanois, ook al een invloed van Easton, een patent op heeft (Long Cold Night In Bed, Stones Throw Away). Opener Burgundy Road en het stevige Stormy zijn vintage Dylan uit de Love & Theft periode, tot de frasering toe. Maar Easton verrijkt die songs door er zijn eigen doorleefde toon aan te geven. Daaruit blijkt dat hij niet louter een begaafde epigoon is. Tim Easton beschikt over voldoende authenticiteit, talent en eigenheid om zijn muzikale voorbeelden naar zijn eigen hand te zetten (Northbound). ".
The Associated Press door Glenn Gamboa : ‘Tim Easton switches singer-songwriter personalities as casually (and nearly as often) as most guys change their socks. And why not? He handles them all remarkably well on his latest album "Porcupine" (New West).
Easton weaves a Dylan-esque tale in "Burgundy Red" and brews a Greg Dulli-ish sense of danger on the entrancing "Get What I Got." There's a big fat rock riff in the middle of "Broke My Heart" that makes it sound like Everclear, while the title track bristles like John Mellencamp in his most-rebellious days. It's a broad spectrum, but Easton spans it effortlessly with clever lyrics and a warm delivery.'
www.timeaston.com