Lieven Tavernier is een teruggetrokken man en de spaarzame optredens die hij geeft zijn er waar de tijd stil lijkt te staan, mede door zijn gekunstelde onzekerheid die gaande een concert omslaat in puur vakmanschap. Volgens de Vlaamse krant De Standaard geeft Lieven Tavernier je hetzelfde gevoel dat je krijgt bij liedjes van Brel, Brassens en Randy Newman. Gezien het feit dat áls Tavernier in zijn geboortestad optreedt binnen een halve dag de Gentse Opera uitverkocht is, voelt de Cambrinusorganisatie zich vereerd dat Lieven Tavernier - die bovendien slechts zelden buiten België optreedt - op hun kleine podium in Horst wil plaats nemen... Lieven's begeleider Bruno Deneckere is niet de minste. De Vlaamse Bob Dylan... en muzikant van de bovenste plank.
Lieven Tavernier
Een van de grote zonen van Vlaanderen. Zo wordt Lieven Tavernier getypeerd op de Belgische nationale radio. In Nederland voor het grote publiek onbekend is de uit Gent afkomstige Lieven Tavernier bij onze zuiderburen geroemd als een van de grote singer-songwriters van Vlaanderen.
Voor een groot publiek werd de naam Lieven Tavernier pas bekend nadat Jan De Wilde voor zijn cd Héhé in 1991 niet minder dan drie nummers van Tavernier in het collectieve geheugen zong: Eerste Sneeuw, De Verdwenen Karavaan en het definitieve Gentse stadslied De Fanfare van Honger en Dorst. De nieuwsgierigheid naar Tavernier was daarmee bij velen gewekt, maar deze haastte zich uit de schijnwerpers. Bij latere spaarzame optredens van Tavernier klonk het steevast bij het publiek: "mooie nummers, maar waarom moet hij zonodig nummers van De Wilde zingen." De grote verdwijntruc... en het beviel hem wel.
Tavernier zou gebleven zijn waar hij het liefst was: op zijn kamer, met zijn gitaar. In 1991 wordt hij voorgesteld aan de nu al legendarische formatie ‘De Zes van Gent' (voormalig The Pink Flowers), waarna bij deze groep jonge muzikanten de komst van Tavernier werkte als een openbaring. Een volgende contact volgde toen Bruno Deneckere en Nils de Caster hem opzochten. Bij die ontmoeting dacht Tavernier dat deze jonge kereltjes hem in elkaar zouden rammen. Het bleek echter dat ze hem wilden omarmen, meer nog... ze stelden voor hem te begeleiden. Tavernier sputterde tegen, zei dat hij maar drie akkoorden kende, waarop Deneckere verklaarde dat indien in de goede volgorde gespeeld, drie akkoorden voldoende waren. De eerste begeleidingsband van Tavernier was geboren. Van nu af aan hoefde hij nooit meer moederziel alleen op een podium te staan...
Lang voor zijn grote doorbraak werkte Tavernier op allerlei domeinen: hij was muziekrecensent van het geruchtmakende muziektijdschrift Tliedboek, schreef de column ‘Tlieverdje' in het Gentse studententijdschrift Campus, recenseerde boeken in De Morgen, publiceerde de cultnovelle ‘Over water', de grote liefdesverklaring aan zijn geboortestad Gent, Gentse vrienden en kunstenaars, en tenslotte kwam er een verzameling columns van zijn hand: Tlieverdje, Voor Luk Saffloers, De gewapende man en Een bijzonder Kind. Meer informatie over Lieven Tavernier is te vinden op www.lieventavernier.be.
Bruno Deneckere
Bruno Deneckere is in België niet de minste en zoiets als de Vlaamse Bob Dylan, een muzikant van de bovenste plank en wat hij uitstraalt is van tijdloze klasse! Niet louter als songsmid, maar vooral als bezieler van zijn eigen oeuvre, dat ondertussen als behoorlijk omvangrijk kan worden omschreven. Bruno brengt een aparte mix van country, blues en folk invloeden, is gezegend met een stem van fluwelen schuurpapier en een podiumuitstraling die er toe doet. Bruno Deneckere stond al eerder in het voorprogramma van Fisher Z, Sheryl Crow, Peter Frampton, The Jayhawks en Fred Eaglesmith. Informatie over Bruno Deneckere is te vinden op www.brunodeneckere.be.
Zondag 4 januari 2009, Lieven Tavernier & Bruno Deneckere, Cambrinus in Horst.
Aanvang 16:00 uur, entree € 12,-.
Zie ook: www.cambrinusconcerten.nl.