Dithis (Marieke Smegen & Andrew Lyons)
bij Espiral in Borsbeek
Schotse tunes en songs
in gezellige huiskamersfeer
- door Henk -
Marieke Smegen en Andrew Lyons zijn op tournee. We zagen dit duo gisteravond (za 10/04) in Bosrsbeel bij Antwerpen. Het duo opereert onder naam Dithis (gaelic voor 'twee mensen' of 'samen'). We hadden nog even tijd gevonden om de eerste set van Dithis mee te maken in de muziek- en babbelkroeg annex cd-winkel Espiral.
Espiral is een gezellig smal pandje aan de Frans Beirenslaan 69, waarin Jan van Rymenant met hulp van vrienden zijn liefde voor de muziek en Galicië uitdraagt. Sinds enkele maanden verkoopt hij er cd's die hij zelf goed vindt. Er zijn geregeld optredens. Die voltrekken zich in een huiskamersfeer. Espiral kan niet veel mensen kwijt. Gisteravond waren er zo'n twintig. Niet veel, maar in zo'n intieme ruimte is dat geen enkel probleem.
Voor het podiumpje waarop ternauwernood twee à drie muzikanten passen, staan enkele lange tafels met banken en stoeltjes én bakken met pelpinda's! Aan het barretje staan een viertal barkrukken. In totaal zal Espiral zo'n vijftig man kunnen bergen. Bij de ingang zit Jan achter een tafeltje met en lijst voor zich waarop de leden van Espiral staan (€10 per jaar). Op de tafel bestek en een paar borden. De muzikanten, Jan, barman Tom en de geluidsman eten daar even later uit een gigantische pan. De prut is overheerlijk, verzekert Marieke Smegen ons. Jan's lief heeft zelf in de keuken staan kokkerellen. Een en al gastvrijheid. De muzikanten blijven er ook slapen.
Uit de luidsprekers klinken gouwe ouwe als Lazy Sunday Afternoon en No Milk Today. Dat laatste kan kloppen. De bar voorziet in een gigantische hoeveelheid Belze biertjes en er is een heuse wijnkaart. Met daarop - het zal niet bevreemden - ook wijnen uit Galicië zoals Albarino Fornelos en Ribeiro Campante. Jan weet alles van Galicië. Aan de muur hangt een gigantische kaart van dat deel van Spanje. Jan wijst met liefde en plezier het minieme stipje in het uiterste westen vrijwel in de Astlantische Oceaan aan waar hij graag zijn tentje opzet: Camping Monte Cabo aan de Rias Baixas, zoals de menukaart vermeldt.
Marieke en Andrew spelen 'n set van een nummer of negen. We horen het bekende keltische werk. Tunes en songs wisselen elkaar af. Nummers die we al lang kennen. Normaal gesproken lopen we daarvoor niet meer warm, maar in deze setting en met het enthousiasme van Marieke en de muzikaliteit van Andrew is het genieten.
Marieke is een jonge meid uit Drenthe. Vooraan in de twintig. Klein en schriel, maar stralend en onbevangen. Gedurfd en met de nodige dynamiek zingt ze songs als Cold Haily Windy Night of het prachtige Ye Jacobites van Robert Burns. Ook in haar aankondigingen geen greintje schroom. Sinds een paar jaar woont ze in het Schotse Edinburgh, waar ze veel meespeelt in sessies. Daar heeft ze haar in Groningen geleerde gitaarspel en zang ontwikkeld. Zonder microfoons moet je bij die Schotse sessies behoorlijk hard zingen, zegt ze. Nu - mét microfoon - neemt ze iets van haar onverwachte volume terug, maar een enkele keer hoor je daar nog iets van.
Haar compaan Andrew is een Engelsman die in Schotland woont. Hij is een begaafd violist en tovert uit zijn cister fraaie heldere klanken, zoals in de razende Congress Reel, die volgde op Ye Jacobites waarbij Marieke zich overigens vakkundig bediende van de bodhran.
Op het podium staat een doos met cd's. Die waren echt op het allerlaatste nippertje klaar. Om elf uur 's ochtends vertrok het vliegtuig vanuit Schotland naar Nederland. Drie uur daarvoor waren de schijfjes klaar.
Dithis is al een week in Nederland, bij haar ouders in Drenthe. Traden 'n keer op tijdens een besloten feestje en een keer in folkcafé de Groene Engel in Oss. Daar was het behoorlijk druk geweest, vond Marieke. Ze had er ook nog wat bekende gezichten gezien van mensen die ze een paar jaar geleden ontmoet had tijdens het eerste Folkwoods Festival in Eindhoven. Vanmiddag treedt Dithis op in Maastricht (zie onze concertagenda). Verder komende week nog op tal van plaatsen in Nederland. Dit was het enige concert in België. Marieke is meteen verkocht. Dat Boink-festival eind mei lijkt me ook wel iets. Er vaart een boot tussen Edinburgh en Zeebrugge. Hoe ver zou 't fietsen zijn van Zeebrugge naar Borsbeek, vraagt ze zich af…