Veel jeugd en gemoedelijkheid op Deerlycke Festival
Het Deerlycke Festival dat 16, 17 en 18 augustus in het Vlaamse Deerlijk werd gehouden was met 1100 bezoekers, waaronder evenals op Dranouter veel jongeren, een 'klein' geslaagd en gemoedelijk folkfeest. Dit is de conclusie van DJ.Jak, die op zijn site www.folk.tk een recensie publiceert over dit sympathieke folkfestival. Hier enkele citaten uit zijn recensie:
…Eerste muzikale hoogtepunt was het optreden van FLUXUS die bijna ten bal speelden. De groep is druk bezig aan hun derde cd…
…Een eerste echte verassing kwam er met de hier totaal onbekende NEIL BROPHY BAND. Hun opgewekte en toch krachtige folk-pop-rock (vooral van de laatste cd "GET YOUR HANDS IN THE AIR" deed de tent daveren op z'n grondvesten. Het publiek scandeerde na de derde bisnummers nog minutenlang het refrein van 'London Town'. Achteraf werd er zo enthousiast gefuifd dat de politie de boel is komen stilleggen…
…Met de MAHONES ging het er nog veel steviger aan toe. (…) Het publiek "stroomde" letterlijk naar de dansvloer. De weiden in de wijde omtrek werden later spontaan geklasseerd als zeldzaam slikken en schorrengebied wegens het verhoogde zoutgehalte in het grondwater. En in dit biotoop mocht Spanje's trots CARLOS NUÑEZ de zaak komen afmaken. We moeten eerlijk toegeven dat we niet zo'n fan waren van zijne doorluchtige doedelzakheid. En dan vooral door de protserige podiummaniertjes die hij al gedemonstreerd had op Dranouter, Labadoux en Lynx. Maar op Deerlijk niets van dat. Hij slaagde er zowaar in sympathiek over te komen ook al gooide zijn drummend broertje even later een drumstick tegen mijn kop. Hij liet alle leden van de begeleidingsgroep even soleren en bespeelde het dolgedraaide publiek met een vanzelfsprekend gemak. Hij haalde er op het einde de broertjes Timmermans bij (Mandingma dus), maar die moesten op het einde van de nummers nederig passen bij zoveel snelheid. En Nuñez bleef maar bissen...