Feeling The World: 5000 bezoekers
Afgelopen weekeinde vond in het kasteelpark van domein d'Aertrycke in Torhout de derde editie plaats van
Torhout World. Dit keer kreeg het festival, vanwege sponsorafspraken de naam: Feeling The World. Er kwamen 5000 bezoekers op af. Dat zijn er meer dan de vorige jaren - een verdubbeling - maar gezien de grote namen op het affiche was op meer gerekend. Peter Vantyghem was erbij voor De Standaard en Stefaan van Volcem
voor het Nieuwsblad en zij schreven erover. Hier enkele citaten, eerst uit De Standaard en dan uit
het Nieuwsblad:
…Feeling The World biedt de bezoekers een exclusieve, sfeervolle locatie en een stoel aan, een restaurant
met topgerechten, geleide parkwandelingen, en heel lange pauzes tussen de optredens. (…) Het terrein was verlegd en oogde nu als een vierkant grasveld, omzoomd door rijen witte tentjes met spijs, drank en sponsors.
De bezoeker kwam aan langs een mooie wouddreef die 's avonds door lange rijen kaarsen verlicht werd. (…) Ook het muzikale concept was veranderd. Organisator Noël Steen haalt bekendere namen naar Torhout. Hij wil melodieuze luistermuziek voor mensen die het appreciëren dat ze op een stoel kunnen zitten, met een glas Chileense wijn bij de hand, en wat tapas erbij. Het is een festival als rustig tuinfeest…
…Voor de bezoekers is die combinatie verwarrend; de opkomst was ook dit jaar aan de lage kant. Volgens de organisatie kwamen vrijdagavond 2000 mensen opdagen en zaterdag 3000. Gelet op de vele bekende namen op
de affiche is dat te weinig, zodat Noël Steen de komende dagen zal rekenen en nadenken….
…Vrijdag opende de jonge fado van Mariza, waarna Laïs ,,Marieke'' van Brel zong, een selectie uit zijn oeuvre,
en ,,Opzij'' van Herman Van Veen. De meisjes hebben met Van Veen opgenomen en maken zich klaar voor de opnames van hun derde cd, waarover zeer geheimzinnig gedaan wordt. Laïs was niet groots, een beetje mak
zelfs. Het publiek aanvuren konden ze niet en dat zijn ze gezien hun reputatie nochtans verplicht….
…Miriam Makeba zong veel ballads, zeemzoeterig jazzy gearrangeerd, en zag het terrein vlotjes leeglopen.
Je kan rijp zijn, en overrijp. Het was van dat laatste…
… Noa's songs waren melodieus en de band begeleidde gevarieerd, vaak in de richting van funkjazz. Noa bracht klasse en opwinding mee en dat had Feeling The World hard nodig…
…Zaterdag had verder niet veel nieuws te bieden. Mory Kante was een vreemde eend in de bijt, met
een versheidsdatum die al lang overschreden is, maar de West-Afrikaan bracht wel wat animo….
…An Pierlé is haar grote talent aan het vergooien aan een amateuristisch rockgroepje dat de spanning uit haar muziek haalt. Ze was zoveel beter solo aan de piano, of met het intuïtieve cellospel van Simon Lenski naast zich. Joost Zweegers speelde een kampvuurset, met enkele nieuwe songs die hij de komende maanden opneemt. Lieve jongen, die Joost, die iedereen constant het beste wenst. Maar zijn romantiek heeft ook iets onwerelds. Je zou hem eens kwaad willen zien….
"Misschien andere datum"
Stefaan van Volcem constateert in het Nieuwsblad dat Feeling The World deze festivalzomer met lengtes voorsprong de prijs verdient van het festival met de meeste levenskwaliteit, mede dankzij de kleinschaligheid.
Van Volcem sprak na afloop nog met de organisator. Hier een citaat uit zijn artikel in het Nieuwsblad:
,,Het hadden meer mensen mogen zijn, maar een dikke vijfduizend vind ik lang niet slecht'', evalueerde
organisator Noël Steen. ,,Of we hiermee uit de kosten komen, valt nog te bezien, maar ik denk van wel, ook
dankzij de naamsponsoring van Feeling.'' (…) ,,We moeten alles nog even overschouwen, maar wellicht
gaan we verder'', concludeerde Steen. ,,De formule staat er, alleen moeten we misschien met de datum
schuiven. Misschien wordt mei een uitwijkmoment, helemaal bij de start van het festivalseizoen.''