"Celtic Ireland" in Lommel
verpest door slecht geluid
- door Paul -
Cultureel Centrum "De Adelberg" in Lommel is gekend door de Celtic Folknights die het in het verleden
organiseerde. Grote namen als Donal Luny/Liam O'Flynn/ Gwerz en Solas stonden al op het podium van "de Adelberg". Om onduidelijke redenen kwam er twee jaar geleden een einde aan de 2-daagse Folknights. Dit jaar stond "Celtic Ireland" op het programma met een veelbelovend affiche: Cara Dillon, Nollaig Casey & Arty McGlynn en De Dannan.
Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: grote namen bieden geen enkele garantie voor kwaliteit.
In dit geval valt echter de muzikanten niets kwalijk te nemen. De optredens van Cara Dillon en De Dannan
werden totaal verziekt door falende geluidstechniek, een euvel waar men in Lommel in het verleden ook mee
te kampen had.
De zang van Cara Dillon leek uit een echoput te komen. Voor zover te volgen tenminste. Regelmatig
werd haar fragiele zang overstemd door elektrische piano (Sam Lakeman) of akoustische (!!!)
gitaar (Seth Lakeman). Dat ging zelfs zover dat een aankondiging van Dillon overstemd werd
door het stemmen van een gitaar.
Het heeft niet zoveel zin om erg lang stil te staan bij dit optreden. Veel materiaal van haar eerste en
gelijknamige CD waarbij de spaarzaam begeleide nummers zo- als "Lark in clear air" en "Blue Mountain River"
het beste (of minst slecht) uit de verf kwamen.Verder een mooie versie van het traditionele "False, false".
Het kennerspubliek reageerde met beleefd applaus maar het ongenoegen van muzikanten en publiek over de
falende techniek was merkbaar. Dat deed het ergste vrezen voor de rest van de avond.
Gelukkig was het geluid bij Nollaig Casey & Arty McGlynn een stuk beter. Zij brachten een geweldige
akoustische set met een excellerende McGlynn op gitaar en Casey op viool. Het is toch merkwaardig dat
dit duo op de 2 CD's die het tot op heden uitbracht ("Lead the Knave" en "Causeway") de hulp inroept van gastmuzikanten. Als duo en akoustisch blijkt pas de fabelachtige instrumentbeheersing en techniek van beide muzikanten. Een spetterende set met jigs/reels/Oost-Europees werk (een Slobo Horo van de hand van Andy Irvine) en een prachtige versie van de Simon Jeffes klassieker "Music For a Found Harmonium".
Minpuntje is de matige zang van Nollaig Casey. In een uitgekauwd nummer als "A Stor Mo Chroi" vond ik ze allerminst overtuigend. Van de desinteresse die Arty McGlynn aan de dag legde bij zijn concert met
Liam O'Flynn in het muziekcentrum in Eindhoven (zie elders op de site) bleek nu niets.
Geconcentreerd, subtiel en ogenschijnlijk zonder enige moeite legde hij een basis waarop Casey met zwierige vioolpartijen kon uitblinken. Absoluut hoogtepunt van de avond. Dat smaakte naar meer.
Na het concert nog even nagekaart met McGlynn. Hij vertelde dat ze de hand aan het leggen zijn aan
een volledig akoustische CD die dit jaar nog zal uitkomen.
Het was al een tijd geleden dat De Dannan in deze contreien te zien was. Ietwat wankelend betraden
Gavin/Finn en consorten het podium. En vanaf het begin ging het mis. Voortdurend moesten de muzikanten de geluidstechnicus instrueren. Die instructies werden vervolgens volkomen inadequaat opgevolgd. Het dieptepunt
was het optreden van een technicus die tijdens (!) een zangnummer van Eleanor Shanley op het podium begon
te morrelen aan wat snoeren en stekkers en daarmee meer storing opriep dan verhielp. De muziek van
De Dannan, gekenmerkt door snel en hecht samenspel, werd zodoende zeer ontregeld. Zodanig zelfs
dat in sommige nummers slechts de viool van Gavin en het houtwerk van de bodhran van Colm Murphy hoorbaar was. Alec Finn (snaren) en Aiden Coffey (accordeon) deden toch echt mee, maar waren op momenten niet te horen. De aangekondigde Tommy Flemming (zang) was overigens niet aanwezig.
Zangeres Eleanor Shanley (in het verleden al eens met eigen band in Lommel te zien) maakte weinig
indruk. In het nummer Maggie, in de uitvoering van Maura O'Connell/De Dannan nog te pruimen, kwamen
haar vocale beperkingen pas echt aan het licht. Ik heb het concert niet uitgezeten.
Na zo'n 40 minuten ergernis vond ik het wel voldoende.
Onbegrijpelijk dat een organisatie als "De Adelberg" (toch niet onbekend met folkmuziek) het blijkbaar niet nodig vindt om te zorgen voor behoorlijke geluidstechniek. En dat terwijl ze eigenlijk alles meehebben: een sfeervolle
zaal, aardige medewerkers, een uitverkocht huis en publiek met kennis van zaken. Het is niet van deze tijd om zonder podiummix te werken. Als je als geluidstechniek niet in staat bent een behoorlijk zaalgeluid te produceren hoe moet je dan in godsnaam de muzikanten op het podium een behoorlijke podiummix geven???
Om recht te doen aan muzikanten en publiek zou het "De Adelberg" wat meer aandacht moeten schenken
aan de kwaliteit van het geluid.