John Beumer is contrabassist van Blue Dew, medeorganisator van Blue Dew Folkvillage en hij schrijft voor een aantal folksites, waaronder Folkforum.
John Beumer
Niamh Parsons toonde zich alle ellende te boven
Het afgelopen jaar ben ik behoorlijk in Ierland gedoken, en dan wordt, naarmate je luistert, speelt, schrijft en leest, het verlangen dit land weer eens te bezoeken alsmaar groter. 2004 was een jaar waarin de heimwee naar Ierland verontrustende vormen aannam. Het was dan ook een jaar met veel prachtige muziek, mooie Ierse boeken en fijne optredens. Terugkijkend blijken het vaak details die een belevenis tot mooi moment maken; enkele goedgekozen woorden, dat ene lied, de blik van iemand in het publiek, een klein gebaar en soms slechts de rook uit een oude potkachel....
De lucht van turf
Wanneer je ooit in een Iers dorpje hebt gewandeld blijft de lucht van de turf die de Ieren stoken voor de rest van je leven in je neus hangen. Op Blue Dew Folkvillage hadden we een Iers huisje nagebouwd en stookten we een turfvuurtje in een oude kachel. De turflucht op het festival was slechts een kleine toevoeging aan een uitgebreide folkmiddag, maar wel een die veel gesprekken over Ierland deed ontstaan.
Dat ene lied
Een aantal keren waren de Ieren zo aardig Ierland naar hier te brengen, bijvoorbeeld Niamh Parsons die optrad in de Zwolse Manegezaal van Schouwburg Odeon. Een weerzien na haar zes jaar geleden voor het eerst in het Ierse Gort te hebben gehoord. Jaren waarin ze haar vader had verloren en haar huwelijk was mislukt. Het concert in Zwolle was indrukwekkend. Niamh Parsons toonde zich alle ellende te boven. Toch was er dat ene lied waarin ze zong over hoe een vrouw leed onder het verlies van haar grote liefde. Het was het lied dat ze aankondigde met "I once was married, but I'm allright now".
Goed gekozen woorden
Op een zondagmiddag in oktober trakteerden we een ieder die had meegewerkt aan Blue Dew Folkvillage (en dus ook onszelf) op een middag bluegrass van Vals Plat. De locatie was de tot Ierse pub omgebouwde personeelskamer van een reclamebureau in Zwolle. Ik had Vals Plat al eens horen spelen in Odoorn, op de Muzikale Landdag van Stichting Boet'n Deure. Maar zo intiem, met dertig man publiek, is toch wel even wat anders. Dan is Vals Plat pure verwennerij voor de liefhebber van instrumentale vaardigheden en bovenal; van taalkundige hoogstandjes. "Ik ga werken in hoge gebouwen" klinkt nu nog dagelijks in mijn hoofd wanneer ik de trap oploop in de school waar ik werk.
Moeite beloond
Ons muziekprogramma "The Long Journey Home" werd na twee jaar hard werken voor het eerst als volledige voorstelling gepresenteerd in de theaterzaal van Podium Gigant in Apeldoorn. Een uitverkocht entree, de reacties van het publiek, de recensie van Folkforum ("Blue Dew professioneel en hartverwarmend") en prachtige foto's op Folkfoto.nl. Het betekende voor ons dat we niet voor niets al zo lang met deze theatervoorstelling aan de slag zijn.
Maar naast al deze lof was er ook de blik van iemand in het publiek die twee jaar lang alle plannen had aangehoord, had meegedacht, het verhaal steeds weer had gelezen en commentaar had geleverd en toch regelmatig buitenspel had gestaan: "John in gedachten met The Long Journey Home". En nu stak zij een duim omhoog en dat maakte dit optreden het mooiste van 2004.
Nieuwe verhalen in 2005
Oud en Nieuw vieren we met z'n allen aan boord van De Verhalenboot. In dit Zwolse theater, een voormalig mosselschip, zal vanaf 20 januari de -Ierse- traditie van het vertellen weer nieuw leven worden ingeblazen. Wat een prachtig begin van 2005!
Blue Dew : www.bluedew.nl
The Long Journey Home : www.bluedew.nl/LongJourneyHome.htm
Blue Dew Folkvillage : www.bluedew.nl/folkfestival.htm
De Verhalenboot : www.deverhalenboot.nl