Enthousiaste zang
en eigen sound
Tinkers, Drinkers, Dreamers - Running Roots - Monkeyman LC 11553
De Oost-Brabantse band Tinkers, Drinkers, Dreamers is een enthousiast zingende soms rockende echte live-folkband, die eigenlijk nooit van plan was een cd op te nemen. De fans - dat zijn er nogal wat na 40 optredens per jaar en dat al tien jaar op rij - vroegen er echter steeds vaker om. Tijdens de cd-presenatie afgelopen zondag, was café Berlage in Eindhoven afgeladen vol.
De twaalf nummers op Running Roots zijn door Ankie Keultjes (The Watchman en The Very Girls) opgenomen en gemixt in de studio's Dalton en Blue Room in Eindhoven. Ze heeft de neiging kunnen weerstaan om het geluid van deze band teveel op te poetsen. Een van de grote pluspunten van de cd is dan ook dat het live-geluid dicht benaderd wordt. Echt Tinkers, Drinkers, Dreamers.
Running Roots is een leuke, ongecompliceerde cd geworden, ondanks de repertoirekeuze. De groep zweert bij al ontelbare malen op cd gezette klassiekers als Galway City, Rocky Road To Dublin, Spanish Ladies, Waltzing Mathilda, en The Parting Glass. De twee neven Tim (fiddle, gitaar, zang) en Bart van Asten (gitaar, zang) die de spil vormen, hebben al vanaf de jaren zeventig hun ziel en zaligheid verpand aan Ierse en Engelse folk. Alle twaalf nummers op de cd zijn dus voldoende uitgerijpt. Hier en daar is subtiel geknutseld aan het ritme en de melodie. Ze zijn erin geslaagd de overbekende songs uiteindelijk een eigen aangename sound mee te geven.
Drums (George Coenraad) en elektrische bas (Ruud Sempel) zorgen soms voor een folkrockerig tintje. Tijdens de instrumentalen waan je je bij een dansconcert van een ceilidh-band in Ierland.
Melodie-instrumenten zijn de mandoline (de vrolijk tokkelende Karel van Bokhoven) en de fiddle (Tim van Asten, wiens strijktechniek wat meer dynamiek kan gebruiken).
De zang is een hoofdstuk apart. Die van beide neven en van Karel van Bokhoven klinkt heerlijk ongeschoold, wat niet wil zeggen matig. Nee, hun manier van zingen klopt. Lekker ongepolijst. Zo neemt Tim van Asten, terwijl hij dat maar nipt aan kan, zonder schroom enkele onverwachte hoge noten voor zijn rekening in As I Roved Out. Zangeres Tanneke van der Heyden is de enige waarbij je hoort dat ze in de studio nog eens extra haar best doet. Haar stem vormt in alle verzorgdheid dan ook een contrast met die van de heren. Een enkele keer klinkt ze iets te vlak, dan zou wat meer emotie op zijn plaats zijn zoals in Let No Man Steel Your Thyme.