Paul, vaste medewerker en recensent van www.folkforum.nl:
Onbegonnen werk bij te blijven op CD-gebied
Het is voor de folkliefhebber onbegonnen werk een beetje bij te blijven op CD-gebied. Het aanbod is eenvoudigweg te omvangrijk. Uitpuilende CD-kasten is het gevolg, met Cd's die het verdienen om veel meer gedraaid te worden dan nu het geval is. Daar kom je niet aan toe omdat er weer een mailing in de bus valt met nieuw, fraai werk dat terstond aangeschaft dient te worden. En dat blijft zich herhalen.
Tot het moment dat je je voorneemt geen nieuwe Cd's meer te bestellen voordat de afdeling "grondig te beluisteren" eens goed doorgenomen is. Mooi streven, ook goed voor de knip. Totdat er op de Radio 2 ("American Connection") een nummer voorbij komt van ene Darrell Scott. Nooit van gehoord maar wat een klasse! Alle voornemens de prullenbak in en nog in diezelfde week lag de pracht CD "Theatre of the Unheard" in de CD-speler. Zo gaan die dingen. Nog iets te vroeg voor een afgewogen oordeel, dus niet in mijn top 10 van dit jaar.
Het kostte overigens wel enige moeite deze CD te pakken te krijgen. De verkrijgbaarheid van minder gekende CD's blijft een probleem. Internet is meestal geen optie voor niet-creditcard bezitters. Dat betekent bijvoorbeeld dat veel moois uit de Digelius catalogus (www.Digelius.com) onbereikbaar blijft voor de liefhebber. Daarom was ik blij met een mailtje van Kristian Blak dat zijn kleine maar o zo mooie label "TUTL" waarschijnlijk in Nederland (opnieuw) gedistribueerd gaat worden.
In mijn top tien is de eerste plaats voor Anouhar Brahem. Een CD uit 2002 die ik pas begin dit jaar in handen kreeg. Vandaar dat ik hem alsnog opvoer. Nog ouder is de CD van Martin Simpson "Bootleg USA". Die was een behoorlijke tijd niet verkrijgbaar en werd dit jaar opnieuw uitgebracht. Sinikka Langeland ontving dit jaar zeer terecht de Noorse "Edvard" prijs (naar Edvard Grieg) voor haar CD "Runoja".
Ik beperk me tot 10 en dat betekent dat een aantal Cd's er net buiten vallen. Van die CD's noem ik de Vlaamse verzamelaar "Jong Folk", Capercaillie (live), Vilddas, Sturla|Andreas, Djal, Wolfgang Meyering, Mes Soulier sont Rouges en Fernhill
De top 10:
1. Anouhar Brahem - Le pas du chat noir
2. Ranarim - För världen älskar vad som är brokot
3. Sinikka Langeland - Runoja
4. Carmina - On a quiet street
5. Naked Raven - Live girl
6. LAIO - Luna
7. Gilles le Bigot - Empreintes
8. Kristian Blak/Yggdrasil - Yggdrasil
9. Martin Simpson - Bootleg USA
10. Vintermåne - Vintermåne
Geen Iers in mijn top 10.
Hoewel de live-concerten van Lunása en Gráda tot de betere van het jaar behoorden, weten die groepen dat live-geluid niet op CD te reproduceren. Ook (nog) geen Amerikaans werk in mijn lijstje. Ik was altijd al geïntereseerd in het betere Amerikaanse singer/songwriter werk van mensen als Gorka, Shindell, Fearing, Kaplansky. Dit jaar verrastte Tom Russell met Modern Art en op de valreep kreeg ik de de zeer fraaie nieuwe Natalie Merchant - The House Carpenter's Daughter. Ook de solo-CD's van Nickelcreek- leden Sean Watkins ("26-Miles") en Chris Thile ("Stealing Second") behoren tot mijn (Amerikaanse) favorieten.
De Festivals
Het Internationale Folkfestival Tilburg werd (weer) zeer matig bezocht. Subsidie- perikelen betekenden bijna het einde van dit bijzondere Festival. De organisatie heeft de (kennelijk) beladen titel "Folkfestival" ingeruild voor "Route". Het zal mij benieuwen of die verandering op termijn wel het nodige publiek zal trekken. Ik heb daar eerlijk gezegd een hard hoofd in.
En dan was daar nog de aanwezigheid van Omroep Brabant. Met terugwerkende kracht genomineerd voor "De Gouden Knuppel" voor hun ongelooflijk domme reportage over folkmuziek en het festival.
In Zwolle maakten we opnieuw kennis met een allerminst versleten John Tams en de revelatie van 2003: Follia! Waar blijft die eerste CD? Gezellig festival is dat. Voor de komende editie uitkijken naar Léoparleur en Comas. De laatste band met superfluitist Sylvain Barou in de gelederen. Die zagen we al aan het werk op Dranouter in een hele mooie set. De sensatie op Dranouter was toch het Franse "Mes Souliers Sont Rouges". De allerbeste live-act die ik dit jaar zag. Verrassend ook het optreden van de Oysterband met Guests (o.a. Eliza Carthy) die de kokende grote concerttent volledig plat speelden. Nog steeds spijt dat ik het concert van Daniel Lanois gemist heb. Ranarim was de verrassing in de kleine concerttent. Als een van de weinigen had Ranarim geen last van falende geluidstechniek. Anderen duidelijk wel ("Groot Onderhoud", "Naked Raven").
Folkwoods viel op door een gedurfde programmering. Daar is het verschil tussen top (o.a.Värttinä/B.A.R.K./Gráda) en "programmavulling" wel erg groot. Dan heb ik het niet over Linde Nijland en de Vlaamse toppers Aedo en Follia! die fraaie sets brachten.
In Vlissingen een weekend (Arsenaal) met o.a. concerten van Skolvan en Karan Casey. Spijtig genoeg mistte ik daar het (naar bleek) geweldige concert van Solas.
Lommel en Leeuwarden (Celtic Nights) boden nog een paar van die topoptredens: respectievelijk Lunása en Mugar. De Harmonie (Leeuwarden) zou toch eens moeten overwegen om een hele dag uit te trekken voor hun festival. Alles hebben ze daar mee: een schitterend gebouw, veel publiek en programmeurs met kennis van zaken.
Festivaltoppers:
1 Mes Souliers sont Rouges (Dranouter)
2 Mugar (Leeuwarden)
3 Lunása (Lommel)
4 Ranarim (Dranouter)
5 Lucilla Galeazzi (Tilburg)
6 Ricardo Tesi (Tilburg)
7 John Tams (Zwolle)
8 Farlanders (Tilburg)
9 Värttinä (Folkwoods)
10 The Big Session: Oysterband and Eliza Carthy + Guests (Dranouter)
Van de concerten in de theaters/culturele centra pik ik er 3 uit:
1 Olla Vogala (De Hofnar - Valkenswaard)
2 Carmina ('t Getouw - Mol)
3 Niamh Parsons (Muziekcentrum - Eindhoven)
PAUL