Henk's lijstje
Goed dat Folkwoods ook
plaats geeft aan de oude garde
Waar gaan de Folkforummers zelf op af? Vorige week maakte Paul een lijstje. Nu is Henk aan de beurt. Paul heeft natuurlijk al wat gras voor zijn voeten weggemaaid. Voor Henk reden om in geval van doublures niet verder uit te wijden over de betreffende groep. De groepen die in de lijstjes van Paul en Henk nog niet aan de orde geweest zijn stippen we nader aan in ons artikel Profielschetsen. Hier het lijstje van Henk:
- door Henk -
John van Luyn, programmeur van de Melkweg, stelt ook een deel van het programma van Folkwoods samen. Dan gaat het met name om de vernieuwende groepen. Daar ben ik in geïnteresseerd en voor een deel loopt mijn lijstje dus gelijk op met dat van Paul. Maar ik zal om verschillende redenen ook gaan luisteren bij bekende namen. Doen ze iets nieuws, of blijft het een herhaling van zetten? Moet ik mijn oordeel herzien?
Voor het Eindhovens Dagblad wordt ik geacht een recensie te schrijven, dus dat beïnvloedt ook mijn luisterroute. Folkwoods heeft een aardige traditie opgebouwd met bijzondere reünie-concerten (CCC.inc, Dommelvolk, Bots). Nu staat er bijvoorbeeld de Washboard Stringband (Piet Hein de Vos en Cees Lemair) en komt ook Fred Piek het vroegere Fungus-materiaal akoestisch ten gehore brengen. Toch ook iets om niet achteloos aan voorbij te gaan. De meeste vernieuwers op Paul's lijstje boeien mij ook: Croft No.5, Fiammi Fumana, B.A.R.K. (op Dranouter hoorde ik Ranarim met de zangeres Sofia Sanden, die ook de zang voor haar rekening neemt bij B.A.R.K. Tjonge wat een stem), Follia!, Gráda (een spannende benadering van Ierse muziek, op Dranouter al iets van gehoord, maar hier ga ik er eens echt voor zitten) en Spaelmannir, hoewel deze laatste band zich ook wel eens zou kunnen beperken tot traditionele muziek. Verder wil ik in ieder geval iets zien van:
Washboard Stringband - De Eindhovense Washboard Stringband kwam eind jaren zestig voort uit de ontmoeting tussen Piet Hein de Vos en Cees le Mair. "Cees beheerste de fingerpicking-stijl op gitaar, een bijzonderheid in die dagen," vertelde Piet Hein De Vos een paar jaar geleden in een interview. Het tweetal had dezelfde interesse: vooroorlogse Amerikaanse muziek. Het duo kreeg al snel versterking van pianist Bobby Heiligers, bassist Hans Bongers, mondharmonicaman Rob Rosendaal - later actief met zijn eigen Rosedale Bluesband - en Charly Heitlager, wasbordbespeler (later muziekleraar op de basklarinet).
De Washboard Stringband speelde de swingende muziek van de zwarte Amerikaanse plattelandsbevolking in de jaren twintig en dertig, met figuren als Blind Blake en Leadbelly als voortrekkers. Muziek van arme mensen die gemaakt werd met de goedkoopste instrumenten, gitaar, mondharmonica, kazoo, wasbord, 'theekistbas' en een ouwe kan ('jug') om in te blazen: 'jug, juke & washboard'. Vele jaren later ergens eind negentiger jaren speelden ze nog eens samen. Nu dan op Folkwoods. In welke samenstelling valt nog af te wachten. We vermoeden in ieder geval muzikant Piet Hein de Vos en kunstschilder Cees Le Mair. Toch iets bijzonders niet?
Freddie White - Van Freddie White meende ik ooit belegen Ierse folksongs gehoord te hebben, maar onlangs sprak ik mensen die hem een schitterend optreden zagen geven in café De Buut in Eindhoven. Freddie White schrijft zijn eigen songs waarbij het idioom al lang niet meer het Iers-traditionele is, maar meer in de lijn zou liggen van de Amerikaanse singer-songwriters. Ik ben benieuwd.
Thad Beckman - Tijdens de eerste twee afleveringen van Folkwoods was Thad Beckman al te gast. Toen viel mij zijn uitstekende stem op. In de afgelopen jaren is mijn liefde voor de Amerikaanse singer-songwriter muziek gegroeid, dus ik zal nu op een andere manier naar hem gaan luisteren. Cd's: Carry me Back '98, Ambushed '93, These Boots '90, Let Me Down Easy '88.
AedO - Ruim een jaar geleden hoorde ik voor het eerst van deze groep. Zelden kom je dat tegen, jongens van 14, 15 jaar die een folkgroep vormen. In dit geval is het toch niet zo gek. Allereerst komen ze uit België en daar is sinds de opkomst van Laïs en Ambrozijn de belangstelling voor folk bij jongeren enorm gestegen. Het folkfestival in Dranouter merkt dat ook goed. De afgelopen zeven jaar verdubbelde het bezoekersaantal naar 80.000! Maar de jeugdigheid van Aedo is ook om een andere reden niet zo vreemd. Het betreft allemaal telgen uit muzikale gezinnen. Hun ouders spelen ook folkmuziek, dus van kinds af aan horen ze niet anders. AedO is populair. Hun website trekt veel jonge fans. Tijdens het concert dat ze afgelopen zaterdag in de overvolle Clubtent van het grote Dranouter-festival gaven, danste lange rijen jonge meiden op de andro's en hoe alle dansjes ook mogen heten. De groep swingde als een trein.
In de recensie op Folkforum.nl schreef ik na afloop ondermeer: ...Als het stel de eerste tonen inzet gebeurt er wat. Hun dansbare instrumentale folkrock in vaak originele arrangementen wordt ondersteund met stevige bas en drums. Maar AedO geeft ook ruimte aan subtiliteit. De broers Pieter en Jonas De Meester op sax en gitaar vormen een mooi en goed musicerend span en ook de andere vier kunnen er wat van. Instrumenten als doedelzak (Willem Petersborg) en diatonische accordeon (Klaas Keymolen) zorgen ervoor dat de eigen composities die soms uitwaaieren over jazz en rock altijd iets folkachtigs behouden....
Hier op Folkwoods staan ze zaterdagmiddag van 13.30 op het grote buitenpodium. In de volle hitte. Het concert zou anderhalf uur moeten duren. Het zal mij benieuwen of dat niet teveel van het goede is.
Me Mystery - Me Mystery is voor mij nog steeds min of meer een mysterie. Ik heb deze jongeman, Daniel Versteeg, nog nooit gehoord. Maar ik stel me er toch iets van voor. Hij heeft niet voor niets De Grote Prijs van Nederland gewonnen in de categorie Singer-songwriter. Me Mystery is meer dan Daniel, het is een driemansformatie. Daniel speelt gitaar en wordt live begeleid door chello of piano.
Me Mystery verdiende bij de Grote Prijs van Nederland vorig jaar € 5.000,- en een plek op de grote festivals Eurosonic, Crossing Border en dus ook Folkwoods.
Fred Piek & Walter Kuijpers - De oudere folkies kennen hem ongetwijfeld. In de zeventiger jaren was Fred Piek de zanger/gitarist van de Nederlandse folkrockgroep Fungus. Fungus heeft aan de wieg gestaan van de folkrevival in Nederland. Heel Nederland zong hun hit Kaapren Varen (mannen met baarden) mee, maar Fungus werd door de rock-pers nauwelijk serieus genomen. Toch behoort Fungus nog steeds - samen met Wolverlei - tot het mooiste wat de Nederlandse folkscene ooit heeft voortgebracht. Bovendien werden Fred Piek cs in internationale folkkringen wél hoog gewaardeerd. De groep stond op de grootste podia in Europa en in eigen land waren ze bijvoorbeeld te gast op de legendarische festivals Rotterdam Folk en Folkdag Moergestel. Een paar jaar geleden pakte Fred Piek de draad weer op. Samen met multi-instrumentalist Walter Kuijpers trok hij lanmgs de kleinere theaters in Nederland met akoestische Fungus-repertoire en eigen werk. Daar vescheen een aangename cd van: Vroeger is Terug. Voor een deel wordt het een uurtje jeugdsentiment. Maar dat niet alleen. Zowel Piek als Kuijpers zijn begaafde muzikanten en ook nog eens sympathiek. Wat wil je nog meer...
Urban Trad - Deze Belgische groep, die tweede werd op het Eurovisie Songfestival met het lied Sanomi, zag ik afgelopen weekeinde in Dranouter. Het geluid stond veel te hard. Ze hebben een concept ontwikkeld waarin folky deuntjes op accordeon, doedelzak, fluit, viool of gezongen worden ondersteund door heftige beats en bassen. Het swingt enorm en zal door een groot publiek leuk gevonden worden. Ik vond het voorspelbaar en té hard. Als het geluid op Folkwoods wél te harden is ga ik opnieuw een poging wagen. Zie ook ons aparte artikel in deze special: Urban Trad: Dansbare
sterke nummers
Bots - Bots stond al eerder op Folkwoods. We zongen met z'n allen de grote krakers uit het verleden mee: Wat zullen we drinken, en zo. Keigezellig en de band speelde goed. Dat Bots er nu opnieuw staat verbaast me een beetje. Of zou band-leider/zanger/tekstschrijver Hans Sanders nieuw repertoire brengen? Vroeger schreef hij geangageerde links geörienteerde teksten. Ik ben benieuwd hoe ze nu zijn. Als de groep net zo swingt als voorheen wordt het ongetwijfeld feest.
Gerard van Maasakkers - Gerard van Maasakkers is populair, zeker in Brabant. Vorige maand werd hij door Omroep Brabant uitgeroepen tot Brabander van de Maand. Ook wij volgen deze liedjeszanger/schrijver/muzikant alle 25 jaren die zijn carrière nu beslaat. Hij viert dit zilveren jubileum volgende maand (27 september) met een feestelijk concert in het Muziekcentrum in Eindhoven. Bij dat optreden wordt hij begeleid door onder andere de streekgenoten De Vaste Mannen, JW Roy, Jopie Jonkers, de Special Very Girls en de KleinBrabantse Harmonie.
Nu op Folkwoods staat hij zondagochtend geprogrammeerd. Het lijkt me niet eenvoudig op het onchristelijk vroege tijdstip van 11 uur. Maar ja, het is zondag en om dan over onchristelijk te spreken… Gerard is ooit misdienaar geweest, dus het is wel iets voor hem. Vorig jaar hebben we op dat tijdstip genoten van Lenny Kuhr. Gerard was toen ook onder het publiek en hij was onder de indruk. Hij weet dus waar hij aan begint: de wekker van de Folkwoods-campinggasten. De avond ervoor wordt het nog een latertje voor Van Maasakkers. Om half tien treedt hij dan op tijdens het theaterfestival Boulevard In Den Bosch. Gerard is ervaren genoeg om daarmee om te gaan.
Volgende maand dus het zilveren feest. Nu op Folkwoods alvast een voorproefje. Gerard treedt in vol ornaat aan. Compleet dus mét zijn Vaste Mannen én met gastmuzikant Jeroen van Doomernik. Deze succesvolle jazztrompettist uit Den Bosch - hij won ondermeer de Brouwerij Cultuurprijs voor de stad 's Hertogenbosch 2002 - speelt in het nummer Mee en Dan op Van Maasakkers' jongste cd Vol Dagen de mooie bugel-partij. Begin dit jaar moest Jeroen Doomernik nog verstek laten gaan bij de presentatie van Vol Dagen in het Bossche Koningstheater. Een paar uur daarvoor was Doomernik vader geworden. Nu krijgt hij dus een herkansing.
Linde Nijland - Linde Nijland zingt Sandy Denny. Linde vormt al jaren met Annemarieke het minimal-folkduo Ygdrassil, dat vorig jaar een indrukwekkend concert gaf op Folkwoods. Nu komt Linde zonder Annemarieke maar met een band: de twee Törf-muzikanten bassist/gitaris Eddy de Jonge en Bert Ridderbos (gitaar, cittern en accordeon ) en violist Hans Battenberg (speelt ook bij Ernst Langhout).
In 1972 was Linde Nijland waarschijnlijk nog niet geboren. Toen Sandy Denny in 1975 voor het laatst met Fairport Convention in 'De Oosterpoort' in haar woonplaats Groningen optrad, was Linde nog een kleuter. De muziek van Sandy Denny leerde ze kennen via haar vader Freek. Toen Fairport Convention voor het eerst in 25 jaar in 1999 weer in Groningen optrad, zong Linde als gastzangeres Sandy's klassieker 'Who knows where the time goes', waarmee ze velen uit het publiek ontroerde. Dit was wellicht de basis van het programma dat Linde nu wijdt aan haar lievelingszangeres: Linde Nijland zingt Sandy Denny . Assie Aukes zag een try-out en schreef enthousiast op onze site ondermeer: ...Rustige vertolkingen, mooi snarenwerk en een heldere stem, die het werk van Denny uitstekend weet te brengen. De verdienste van Nijland is dat ze de liederen van Sandy Denny op een zeer persoonlijke wijze eigen heeft weten te maken. Je hoort Sandy Denny, maar je hoort ook onmiskenbaar Linde Nijland zoals we haar kennen uit het duo Ygdrassil... Volgende maand komt er een album uit van dit project: "Linde Nijland sings Sandy Denny" - Pink Records/Real Harm Label. Al met al meer dan voldoende redenen om nieuwsgierig uit te kijken naar dit concert.
Pater Moeskroen - De pretfolkband Pater Moeskroen zag ik voor 't laatst op het Folkfestival in Tilburg, zo'n jaar of drie geleden. Mij stoorde toen de aanstellerij die kennelijk bij een theatertour schijnt te horen. Ze behandelden het publiek alsof het een zaal vol pubers was. Je moet immers iets extra's op het podium neerzetten, niet? Toen ik richting Folkwoods-organisator Tinus Kanters mijn verbazing uitsprak over de programmering van deze overigens populaire band, zei Tinus: Ze hebben hun leven gebeterd. 't zal mij benieuwen.
DJ.Jak - DJ.Jak is de artiestennaam van Stefan Feys, een sympathieke Vlaming die al ruim een jaar een goed bezochte site runt over folkmuziek: www.folkroddels.be met bovendien een gigantische hoeveelheid foto's. Stefan staat als DJ al enkele jaren achter de draaitafels op tal van bals en festivals (Dranouter, Deerlijk, Tilburg, Folkwoods) en draait een mix van swingende new-folk en wereldmuziek. Vorig jaar was de hem toebedeelde tijd erg kort. Nu staat hij zondagavond anderhalf uur geprogrammeerd. We zullen er eens samen een pint bij vatten Stefan!
Värttinä - Naar Värrttinä ga ik zeker kijken. Al was het maar omdat ik een gezellig interview heb gehad met zangeres Mari Kaasinen die twintig jaar geleden op 11-jarige gelden samen met haar drie jaar oudere zus Sari deze Finse band oprichtte. Zie ook het aparte artikel dat we aan deze topper hebben besteedt:
Värttinä: Zowel ingetogen als swingend