Image

Hees, donker
en omfloerst


Wendy MaHarry was mij totaal onbekend, tot ik het dubbel-album 'Released' mocht beluisteren. In eerste instantie deed deze Amerikaanse zangeres me sterk aan Tori Amos denken. Dat was niet zo vreemd bleek later, toen ik een artikel over haar in het muziektijdschrift 'Heaven' onder ogen kreeg. Tori Amos was zelfs schatplichtig aan deze componiste die in de begin jaren '90 haar muzikale carrière in het slop zag raken, door een grillige release-politiek van haar toenmalige platenmaatschappij. Het album dat Wendy MaHarry in 1994 had opgenomen, werd om onduidelijk redenen nooit uitgebracht. Compleet gefrustreerd keerde ze de muziekindustrie de rug toe, terwijl de ene na de andere vrouwelijke singer-songwriter succesvol werd…

Nu is er dan toch nog het dubbel-album "Released', bestaande uit een studioalbum en een live-album. Een nummer is nog afkomstig van het album uit 1994 (Dyan is Resting). De Nederlandse platenmaatschappij Corazong was bereid het album wereldwijd uit te brengen. Hopelijk een nieuwe kans voor Wendy MaHarry, want dat is ze dubbel en dwars waard.

Ze heeft een prachtige stem voor dit werk: hees, donker en omfloerst. Ze schrijf sterke nummers, met ietwat donkere teksten. Jammer dat er maar twee teksten zijn opgenomen in het cd-boekje. Gelukkig biedt de website www.wendymaharry.com in dit geval soelaas.

Het studio-album werd opgenomen met behulp van vele muzikale vrienden, waaronder bekende studio-muzikanten als Tim Pierce (Crowded House, Bruce Springsteen, Eric Clapton) en Brenie Dresel (o.a. Chaka Khan, Brian Wilson). onder leiding van MaHarry's echtgenoot Dwight Marcus, die tekende voor productie en arrangementen.

Zoals vaker heeft het live-album mijn voorkeur. Dit album is op Wendy's verjaardag opgenomen, zonder technische poespas, met de nadruk op stem en piano. Een nummer is zowel op het studioalbum als op het live-album te vinden, het eerder genoemde 'Dyan is resting'. Voor mij in beide uitvoeringen een van de hoogtepunten van het album. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat de bijdrage van Jethro Tull-fluitist Ian Anderson de studioversie een fantastische dimensie meegeeft.

Dat Wendy MaHarry ook een zeer verdienstelijk schilderes is, bewijst het kunstwerkje in het cd-hoesje (Op haar website is nog meer werk van haar te bewonderen). Een album dat na meerdere draaibeurten steeds meer van haar schoonheid prijsgeeft. Een album dat door een groot publiek gehoord mag worden en prima dat er een Nederlandse platenmaatschappij is die dit uitgeeft.

Assie Aukes - Waardering: 8