In het jongste nummer van Newfolksounds is weer veel te lezen over
Ierse muziek (Kilshannig), singer-songwriters (Dayna Kurtz en Fred
Eaglesmith) en nieuwe Belgische band Aranis. Een groot artikel is er
zeer terecht over Wannes Van de Velde.
Frans Kouwets van Kilshannig vertelt in een interview met Hans van Deelen over de passie voor Ierse muziek en de variatie die daarin mogelijk is. Luther Zevenbergen geeft aan de hand van een interview de loopbaan weer van Dayna Kurtz, die op haar eigen label Kismet (in Nederland worden haar platen uitgegeven door Munich) muziek uitbrengt die niet in een hokje past. Ze zegt: "Artiesten als Dylan, Joni Mitchell, Ray Charles zijn een inspiratie, maar dat hoor ik zelf nauwelijks terug in mijn muziek. Blues is wel de basis, omdat die nou eenmaal de basis is van alle Amerikaanse muziek." even verderop in het blad heeft Zevenbergen nog een gesprek met een singer-songwriter, nl. Fred Eaglesmith, Canadees met Nederlandse wortels. Hij heeft het over zijn laatste cd Dusty, waarmee hij het over een andere boeg gooit dan mensen van hem gewend zijn. Voor hem is het echter wel een logische stap: "Dat ik een beetje afhaakte is omdat folk te technisch werd. De nadruk kwam op virtuoos gitaarspel te liggen. Het ging niet meer om het verhaal. Daarom is mijn nieuwe cd ook niet zo'n grote stijlbreuk. Ik vertel nog steeds verhalen en dat is wat mijn fans vooral waarderen."
De Belgische band Aranis wordt geafficheerd als rock, maar combineert heel veel stijlen, zoals folk, hedendaags klassiek en minimal music. Eelco Schilder stelt de debutant in een artikel voor. Een oude rot in het vak is dan weer Wannes Van de Velde, ook van onze zuiderburen. Het is een aantal jaren stil geweest, omdat hij leukemie had, maar nu staat er weer een tournee met nieuwe liederen en een cd op het programma. Dries Delrue doet in een artikel nog even het verhaal van de carrière van deze artiest, die in de jaren zestig eigenwijs in het Antwerps dialect begon te zingen, en vervolgens behoorlijk wat invloed heeft uitgeoefend op de volksmuziek in Vlaanderen. Hij heeft zelfs een internationale uitstraling gekregen, hetgeen hem vorig jaar een voordracht opleverde voor de prestigieuze Prix International CIM-UNESCO pour la musique.
Verder in dit nummer de Louisiana Men, een stuk over twee gamelanorkesten, de jaarlijstjes van 2005 van o.a. lezers, mensen die werkzaam zijn binnen de muziek en medewerkers van Newfolksounds. Tot slot ook weer de gebruikelijke stapel recensies, waaronder Gé Reinders, No Blues, Kate Rusby, Flook, Luar na Lubre en Amparo Cortés.
Zie ook: www.newfolksounds.nl.