...En het repertoire aanpassen aan één zo'n festival? Nee, toch maar niet. "De afgelopen twee jaar hebben we getoerd met onze laatste plaat ‘Douce Victime'. Nu zitten we in een overgangsfase, we gaan weer terug naar onze basis, meer a capella zingen. Dat is interessant om onze muziek te zuiveren, meer tot de kern van de zaak te komen. Zo treden we ook op in Tilburg."...
... "In het begin waren teksten bij ons niet belangrijk, nu hebben we de behoefte dieper te gaan. Wij willen geen vijf jaar op succes dobberen. Inmiddels maakt Laïs muziek, die ik zelf zou willen kopen. (...) Het is een never ending story. Moeilijk hoor, want je speelt geen instrument. Puur vocaal kun je echter wel bepalen welke richting je uitgaat. Daar moet je altijd blijven zoeken. Ik hoop daarbij, evenals in andere zaken van het leven, dat ik het nooit vind."...
...Jorunn Bauweraerts benadrukt dat Laïs nog altijd tot de folkmuziek moet worden gerekend. Vooral door de samenzang. "Maar ook vanwege de behoefte iets met mensen te delen. We willen een spanningsboog met het publiek opbouwen. Nederland is daar heel expliciet in, in jullie land krijg je na afloop van een concert vaak eerlijke reacties van mensen. Daarmee word je nooit voor de gek gehouden." ...
... "Als we hier toeren, is praktisch alles uitverkocht. In het begin dachten mensen: ach, een Belgisch folkgroepje, dat leuk verkoopt. Maar zo is het niet. Als je een Nederlander vraagt naar folk , duidt hij vooral op Ierse volksmuziek . Maar waarom zouden wij ons daarmee bezighouden? Wij hebben een eigen, eclectische stijl. Vlamingen hebben hun eigen muzikale geschiedenis geschreven onder invloeden van Fransen, Spanjaarden, Engelsen, Nederlanders, noem maar op."...
...Het succes van Laïs werd in het begin uitgedrukt in cd-verkoopcijfers. "Wij verkochten van ‘Dorothea' in een mum van tijd zestigduizend stuks. Nu is de cd-markt ingestort. Dat is jammer, maar ik wil er niet dik over doen. Live spelen is belangrijker geworden, mensen willen je zien. Zingen is iets dat altijd beweegt. Zang is enerzijds iets vaags en onzekers, anderzijds enorm charmant. Je hoort aan een stem of die persoon iets heeft meegemaakt. Daarom vind ik ouder worden zo mooi"...