Concertverslagen
Zelfs na afloop van het optreden speelt de onzekerheid op. Lieven Tavernier kijkt naar zijn meegebrachte cd's en "niemand" klinkt het. Hij hoeft niet bang te zijn, er melden zich al snel een paar kopers. Met enkele tientallen bezoekers zit Cambrinus in Horst helemaal vol voor een karakteristiek Tavernier-concert: zenuwen, een lach tussendoor, maar vooral wonderschone pure liedjes.
Hoe mooi mag een kerstconcert zijn? Veel mooier dan het concert dat het Metropole Orkest afgelopen dinsdagavond in de Rotterdamse Doelen bracht kan bijna niet. Dat heeft het orkest onder leiding van Vince Mendoza in de eerste plaats aan zichzelf te danken. Niet voor niets wordt het Metropole Orkest wereldwijd geprezen om zijn unieke kwaliteiten binnen de lichte muziek. Maar een groot deel van het succes lag ook aan de drie voortreffelijke vocalisten die het orkest dinsdagavond mocht begeleiden.
"Deze twee maakten grote indruk op mij, en dat is in mijn geval niet zo voordehandliggend bij mooie dames," zo besloot Gerard van Maasakkers gisteravond zijn optreden met Stevie Ann en Izaline Calister. Alledrie doen eigen nummers, maar er wordt ook veel samengezongen, waarbij hun stemmen prima bij elkaar blijken te passen, in duetten of als trio. De sfeer is goed, de Vaste Mannen hebben hun best gedaan op de arrangementen, en er zijn enkele sobere juweeltjes te horen.
Maarten Decombel (mandola), Peter Daems (mandoline) en Jeroen Geerinck (gitaar) spelen vaak ten bal, maar gistermiddag kon het publiek bij het Folkcafé in de Paradox in Tilburg eens luisteren naar de virtuositeit die deze heren in huis hebben, het was Snaarmaarwaar.
Sociale projecten die geschrapt worden vanwege Olympische Spelen, zijn half Duitse vriendin, whisky als smeermiddel bij een huwelijk, het is zomaar een greep uit de onderwerpen die de Canadese en joodse singer-songwriter Geoff Berner bezig houden. Zijn teksten zijn rauw en confronterend, maar de man is dan ook op een missie, zo bleek gisterenmiddag in de Paradox in Tilburg.
Hij was laat, pogingen tot telefonisch contact van zijn kant met de organisatie waren op niets uitgelopen en de programmeur die wel ter plekke was vroeg zich al af hoe hij dit op moest gaan lossen. Een uitverkocht huis zonder muzikant? Een vol Meneer Frits zonder David Olney? Vijf minuten voordat de deuren opengingen was er de opluchting. Olney, Sergio Webb en medereizigers hadden de locatie in Eindhoven gevonden.
Er gebeurden wonderen zaterdag 4 oktober in muziekcentrum Frits Philips. Bezwerende, adembenemende, hartbrekende, bezwijkende en hemeltergend mooie wonderen. Alle superlatieven mogen uit de kast. En dan nog kom je woorden te kort om de openingsavond van Heartland goed te omschrijven.
Het is een rare gedachte om te bedenken dat het een haartje scheelde of Wizz Jones was helemaal voor de muziek verloren geweest. Het muzikale tij was in de jaren ‘80 zo slecht dat hij noodgedwongen een baan als vrachtwagenchauffeur moest aannemen om in zijn levensonderhoud te voorzien. In Nederland lukte dat ook niet, weet ik uit ondervinding. Toen ik hem in 1982 graag naar ons land wilde halen, merkte ik dat geen enkele folkprogrammeur geïnteresseerd was in deze uitstekende gitarist.
Het leek bijna alsof we bij Chris Chameleon thuis waren beland. Ekko in Utrecht is een schattig klein poppodiumpje, waar de zanger zich duidelijk op zijn gemak voelt deze middag. Zweetdruppels parelen al snel op zijn hele gezicht, maar hij laat zich niet kisten door het warme broeierige weer. Een enthousiast publiek dat zich graag laat meevoeren in zijn muziek zorgt voor een geïnspireerd optreden.
"Nederland is een mooi land, een beetje plat en een beetje," hij aarzelt even en vervolgt in het Frans: "au dessous du niveau de la mer." Op die charmante manier wordt het publiek in Den Bosch zaterdagavond toegesproken door violist Baltazar Montanaro van ZEF. De liefde bloeide op tussen band en dansers, maar ook luisteraars kwamen ruimschoots aan hun trekken met de energieke, elegante en soms subtiele muziek van de Fransen.
Langzaamaan weet Southern Tenant Folk Union (STFU) het publiek te overtuigen van de kwaliteiten. Daar zag het in het begin van de avond niet naar uit. Of het de atmosfeer was in een aan het begin vrijwel lege zaal, of dat de lange reis en nacht feesten in Amsterdam hun tol eisten, het concert begon wat stijfjes. Maar naarmate het vorderde en de zaal volliep werd enthousiasme bij publiek en band groter.
Het Canadese damestrio The Wailin' Jennys maakte in 2006 nogal indruk met het derde album Firecracker en kon daarom dit jaar uitgebreid door Europa toeren waarbij Nederland er qua aantal optredens helaas bekaaid van afkwam. Slechts tweemaal trad de groep hier op. Eerder in de week was de groep in het Amsterdamse Paradiso te beluisteren, maar op woensdag 21 mei stonden de dames op het sfeervolle podium van Roepaen in het Limburgse Ottersum.
Onder muziekliefhebbers is Eindhoven al wel bekend als Rockcity, maar er wonen ook heel wat singer-songwriters. SiSoCity werd bedacht om een aantal van die talenten te presenteren, als opmaat voor het Naked Song Festival op 31 mei. In Meneer Frits werd het seizoen Ad van Meurs presenteert... afgesloten met een reeks muzikanten, bekend en onbekend, die voor een afwisselende avond zorgden.
"Ze was wel vrolijk, maar ze heeft prachtige melancholieke liedjes gemaakt" vertelde Linde Nijland tijdens haar optreden in Den Bosch vanmiddag. 'Ze' is Sandy Denny, de veel te jong overleden zangeres van o.a. Fairport Convention, The Strawbs, Fotheringay. Muisstil werd in het Koningstheater geluisterd naar Linde's heldere ingetogen vertolkingen van o.a. Matty Groves, Autopsy en Banks of The Nile.
De zon scheen heftig. Het leek zomer, 8 mei 2008. Zwemkleren werden uit de kast gehaald, de stranden zaten vol. En op het podium van Cultureel Centrum Jan van Besouw te Goirle gebeurde een klein wonder. Kansarme kinderen uit derde wereldlanden presenteerden zich daar onder het mom Via del Mondo. Het startschot werd gegeven door Dyompo Futu uit Suriname. Jammer genoeg is dit danstheaterstuk aan me voorbij geschoten. Maar de Bollywood Dancers maakten dat meer dan goed. Gestoken in kleurrijke kostuums lieten deze kinderen tijdens uitbundige dans de Indiase cultuur voelen.
Wij zijn al' bijeen, zotte kadullen, zotte kadullen. Wij zijn al' bijeen, zotte kadullen ondereen. Zouden wij niet mogen een pintje drinken? Zouden wij daarom ne zatlap zijn? Het klonk uitgelaten - en door het massaal opgekomen publiek meegezongen - als afsluiting van de viering van het 12 ½ jarig bestaan van de Brabantse folkgroep Wè-nun Henk, zondagmiddag in Tilburg.
Als vijftal was Triple-X een lekker stomende opening van het BoschBal afgelopen zaterdag. Met name het fijne spel van bombarde-speler Stéphane Hardy viel op, Snaarmaarwaar was echter heerlijk subtiel, zetten een heel eigen geluid neer, niet alleen omdat ze enkel snaren bespelen, maar ook vanwege de door Maarten Decombel gezongen stukken.
Paradiso was voor even omgetoverd tot de huiskamer van Kris Kristofferson, niet door de aankleding, want behalve een microfoon en een standaard met daarop wat spullen als een mondharmonica en een flesje Gatorade, was er niets te zien op het podium. Het ging om de performance die Kris op dat podium neerzette, die zorgde dat Paradiso voor even helemaal zijn plekje werd, waar het publiek deelgenoot van mocht zijn. Een performance die al even spaarzaam was als de aankleding. Een gitaar en een mondharmonica die onder het motto minder is meer alleen gebruikt worden om de songs te ondersteunen, en niet voor extra franje.
- Met Willy DeVille weet je het nooit......
- Sterke luisterliedjes van gevoelige Fries ongrijpbaar mooi
- Olla Vogala & Soetkin Baptist toegankelijk
- Lieven Tavernier live nóg indrukwekkender dan op cd
- Göze voert publiek mee naar favoriete oorden
- Willem Vermandere: ‘Als het mer d’just is’ En d’just was het!!!!!!!!!!!
- Triskell Folk Club gaat voor kwaliteit
- De Aurélia Féria stoomt ongenaakbaar op
- Guy Roelofs: Inner Strength heeft evenwicht gevonden
- Begeleiding geeft vleugeltjes aan Bretonse gezangen
- Peter Mulvey verrast met inventief spel
- Kamerkoor geeft Olla Vogala extra dimensie
- Machair folk maakt van De Tibbe Ierse Pub
- Dromen bij Lupa Luna
- Laïs overdondert, maar loopt nog niet gesmeerd
- Harmonium haalt onsterfelijke liedjes uit de vergeetkast!
- Lenny Kuhr imponeert in Bant
- Petticoat, maar ook vernieuwing bij Laïs
- Muisstil Paradiso mist geen snaartrilling van Joanna Newsom
- Norah Jones meest opvallend in achtergrond
- Gert Vlok Nel maakt indruk op warm Zomerparkfeest
- Niamh Parsons stralend middelpunt op droomfeestje Kraayenhof in bomvol Concertgebouw
- Lenny Kuhr terug van nooit weggeweest
- Zware kost in een klassiek jasje – met fiddle
- Deux Accords Diront zoekt grenzen van accordeon
- Tweede Celtic Night in Goirle teleurstellend
- Christy Moore in Carré
- Viertal eigen interpretaties van oude muziek
- Ontspannen CD-presentatie Lirio
- Yann Tiersen kiest niet voor de veilige weg
- Uniek talent Joanna Newsom wandelt buiten geijkte poppaden
- Moord en doodslag in een folky jasje
- Wè-nun Henk presenteert cd in vol Paradox
- Dylan op dreef…
- Accordeonslag: prachtig festijn
- Spanning ebt weg tijdens accordeonavond
- Braziliaanse gaucho Borghetti is warmbloedig accordeonist
- Meer rock en jazz bij De Wereldband
- Feestelijke cd-presentatie NO blues
- Onvermogen tot muzikale interactie bij L’ Ham de Foc
- Funi is traditioneel, maar dan anders
- Glansrol voor Beoga bij Irish Unplugged
- Bezielde zang van Nathan Willett draagt Cold War Kids
- Ethiopisch sirenengezang bij Vlaams Oblomow
- Le Mystère des Voix Bulgares niet meer hip, wel hemels
- Gert Vlok Nel houdt publiek gekluisterd
- Chris Smither verovert Meneer Frits
- Twee stemmen, twee gitaren, en een zaal die steeds stiller en stiller werd
- Poëzie maakt indruk met mooie muziek
- Martin Carthy overtuigt met spannend gitaarspel