Image

Bretonse
"wereld-CD"


Denez Prigent is niet de bekendste naam uit de Bretonse Folk-scene. Daarom een korte introductie. Geboren in Santec (NW-Bretagne) ontdekte hij, via zijn grootmoeder, op zeer jeugdige leeftijd de Bretonse vocale muziek (Gwerz, Kan Ha Dis- kan). Winnaar van diverse concoursen waarvan uiteindelijk het meest prestigieuse "Premier Prix du Kan ar Bobi". In 1992 brak Prigent door via een optreden op het "Festival Transmusicales de Rennes" waar hij voor een razend enthousiast rockpubliek een traditionele a capella set bracht.

Geïnspireerd door mensen als Arnoud Maisoneuve (Deep Forest), Manu Llan-Huel, Stivell maar ook een groep als Tri Yann, neemt Prigent met DAO DEZI een zeer moderne CD op (een mix van traditionele Bretonse muziek met moderne dance-ritmes). Die CD flopt geweldig en Prigent keert terug naar een traditionele aanpak met de a-capella CD "Ar Gouriz Koar" (1996).
Hij blijft er echter van overtuigd dat de traditionele Bretonse muziek, wil die kunnen overleven, een moderne impuls nodig heeft. Dat is te horen op de CD's "Me 'Zalc'h Ennon Ur Fullenn Aour" (1997) en vooral "Irvi" (2000).

"Techno-Gwerz", is het etiket voor de muziek van Prigent. De eerste track van "Irvi", "Gortoz a Ran" een duet met Lisa Gerrard, werd door regisseur Ridley Scott gebruikt als soundtrack bij zijn film "Black Hawk Down". Die track (met videoclip) is ook te vinden op de geslaagde live-CD "Live Holl a-gevret!", opgenomen tijdens het Lorient Festival van 2001 en uitgebracht in 2002. Voor die CD werd oud materiaal opnieuw gearrangeerd.

Nu dus Sarac'h. Nog steeds met de nodige electronica maar toch stukken minder dan op de vorige 2 studio-CD's. Alle grote, universele, thema's, typisch voor de gwerz, zijn weer aanwezig op deze CD. Zoals de dood, oorlog en hongersnood en de natuur. "Ar Vamm Lazherez" is een macabere gwerz die gedetailleerd verhaalt over een moeder die twaalf van haar dertien kinderen vermoordt. Het dertiende kind begraaft uiteindelijk de moeder levend. Die krijgt onder de grond allerlei visioenen, in een bijna apocalyptische gwerz van 11 minuten. Deze gwerz berust niet op feiten. Dat doet "Gwerz Kiev" wel. Gebaseerd op de oktober- revolutie toen in de stad Kiev miljoenen mensen de hongerdood stierven.

De sterke verbondenheid met de natuur komt tot uiting in Sarac'h (letterlijk: het ruisen van de wind in het gebladerte), "Geotenn ar Marv" (een aanklacht tegen de genetische manipulatie van gewassen) en "Ar Gwerz Sapin" (over de herverkaveling van land).

Prigent heeft een prachtige stem. In de wat langere stukken klinkt die bijna bezwerend en wat monotoon. Dan ontstaat er behoefte aan variatie. Daar is gelukkig voor gezorgd via onder meer vocale bijdragen van Karen Matheson, Lisa Gerrard, Yanka Rupina (les mysteres de voix Bulgares), Mari Boine en Louïse Ebrel. Die laatste is een dochter van Eugènie Goadec, één van de befaamde "Soeurs Goadec" waaraan het nummer "E Garnison" is opgedragen.

Veel vocale variatie dus maar ook instrumentaal valt er veel te genieten. Via "Oud", Arabische en Chinese viool, tablas en bansuri (Indiase fluit) krijgt de Bretonse muziek soms een exotisch karakter. Soms ook typisch Iers door de herkenbare bouzouki van Donal Lunny en het fluit/uillean pipes-spel van de voortreffelijk Sylvain Barou. Een hele rits muzikanten levert een bijdrage aan deze CD. Te veel om op te noemen, maar in verschillende bezettingen zorgen zij voor een zeer gevarieerde Bretonse "wereld- CD". De beste CD van Denez Prigent tot nu toe.

Paul - Waardering: 8½