Het Boombal is genomineerd voor een van de CultuurPrijzen Vlaanderen 2005. Op 6 februari wordt bekend of het de prijs van €12.500 wint. De jury nomineert het Boombal ondermeer omdat het heel goed in de filosofie past van het Vlaamse erfgoedbeleid: erfgoed mag niet afgesloten zijn van de maatschappij van vandaag. Ook wordt het Boombal ‘gemeenschapsvormend' genoemd. Wim Claeys, de trotse geestelijk vader van het Boombal, roept eenieder op te duimen!


De prijzen worden 6 februari uitgereikt tijdens een feestelijk evenement in het Flageygebouw in Brussel, in aanwezigheid van Vlaams minister van Cultuur, Bert Anciaux. Deze officiële cultuurprijzen van de Vlaamse Gemeenschap zijn een blijk van erkenning voor organisaties of personen die door hun artistieke activiteiten of bijzondere verdiensten tijdens het afgelopen jaar een opmerkelijke bijdrage hebben geleverd aan het cultuurleven in Vlaanderen.

Het Boombal dingt samen met twee andere organisaties mee naar de prijs in de categorie Cultureel Erfgoed. Dat zijn het Centrum Waerbeke, Geraardsbergen dat het maatschappelijke draagvlak voor het Stiltegebied Dender-Mark wil bevorderen. En het samenwerkingsverband Villa Futura dat nestreeft jongeren bij het cultureel erfgoed te betrekken.

Er zijn totaal 11 categorieën, waaronder bijvoorbeeld film en muziek. In deze laatste categorie zijn genomineerd: Tom Barman (dEUS), Jef Neve (jazzpianist) en Capilla Flamenca (Vlaamse polyfone zang).

Boombal
Over het Boombal zegt het de jury in het nominatie-rapport het volgende:

...Het fenomeen ontstond vijf jaar geleden in Gent, veroverde van daaruit de rest van Vlaanderen en is intussen ook doorgedrongen in de Europese wijk in Brussel en in Wallonië: het Boombal. Zelfs het buitenland kijkt tegenwoordig geïnteresseerd toe hoe jong én oud op zo'n folkbal mazurka's, walsen, polka's en een scottish dansen op de muziek van een live orkest, een groep uit de hedendaagse folkscène.
Boombal is geen netjes uitgedokterd erfgoedproject dat uitgaat van een langetermijnstrategie, en kan op die criteria dus eigenlijk ook niet worden beoordeeld. De sterkte is net de spontane ontstaansgeschiedenis: muziekleraar Wim Claeys wilde zijn leerlingen de nodige praktijkervaring geven en vond dat dit nergens niet beter kon dan op een bal. Anderzijds past het Boombal wel heel goed in de filosofie die het Vlaamse erfgoedbeleid de laatste jaren aankleeft: erfgoed mag niet afgesloten zijn van de maatschappij van vandaag, maar kan nog steeds een wezenlijke rol vervullen.
In Vlaanderen, en bij uitbreiding in België, is een nieuwe, verrassend hedendaagse folkscène opgestaan. Groepen als Laïs en Urban Trad gooien, wars van elke nostalgie, hoge ogen. Ze interpreteren traditionele muziek, toch een belangrijk deel van ons immateriële erfgoed, op een hedendaagse manier. Daarbij laten ze ruimte voor invloeden uit andere culturen en zelfs voor persiflages op het eigen genre. Het Boombal, waar de live muziek wordt verzorgd door groepen als Ambrozijn, Göze, Fluxus of Kadril, voegt daar nog een element aan toe: het spreekt een zeer breed publiek aan. Op Boombals komen studenten af die het genre wellicht nog niet kenden, maar evengoed vijftigers of zestigers. Allen vinden het een verademing om op deze muziek te kunnen dansen en feesten. Het grote woord ‘gemeenschapsvormend' mag gerust worden bovengehaald. Wie de dansen nog niet beheerst, kan eerst een initiatie krijgen. Het internet wordt gebruikt om bals aan te kondigen en om na afloop via foto's de sfeer van het feest opnieuw op te roepen.
Om al die redenen wil de jury de initiatiefnemers, verenigd in de vzw Boombal, naar voor schuiven als een van de drie kandidaten voor de prijs....


Zie ook: www.cultuurprijzen.be