Het festival Pastorale au Parvis in Nisse - dat zoveel folk programmeert - gaat dit jaar niet door. In de PZC van vandaag staat er een kort bericht over. René de Dreu, die 20 jaar lang het programma samenstelde, stopt ermee. De overige twee bestuursleden hebben voor hem nog geen opvolger gevonden.
Pastorale au Parvis is van oorsprong een festival met lichtklassieke muziek. Vanaf het begin in 1996 staan er ook ensembles met andersoortige muziek (o.a. folk, jazz en wereldmuziek) geprogrammeerd. Het accent is steeds meer op folk komen te liggen. Afwisseling van verschillende stijlen en genres en eigenzinnige interpretaties en arrangementen zijn steeds belangrijk geweest in het Pastorale programma.
Al met al erg jammer dat er weer een mooi 'kleinschalig' festival verdwijnt. Zo'n festival hangt of staat met een goed ingevoerde programmeur. René de Dreu was niet alleen op de hoogte van muziek in het algemeen maar juist ook van folkmuziek en aankomende talent in Zeeland. Hij heeft jarenlang tal van festivals in het buitenland bezocht om up-to-date te blijven. Maar dat niet alleen. Hij bewaakte met de andere bestuurders en tientallen vrijwilligers het uitgangspunt van 'klein maar fijn'.
De stichting achter het festival wil nog wel doorgaan, maar het heeft er alle schijn van dat met het afhaken van René de Dreu de ziel uit het festival is en het nooit meer wordt zoals het twintig jaar lang was: een sfeervol kleinschalig festival waarin plaats was voor tal van stijlen, met een extra oog voor folk.
Op vrijdagavond waren er (betaalde) luisterconcerten in de Dorpskerk. Zaterdags was er de hele dag gratis muziek op en rond de muziekkiosk op het dorpsplein. Naast twee grote podia waren er het afgelopen decennium nieuwe originele podia bijgekomen in de vorm van bouwketen (vol-is-vol), fluisterconcerten (met koptelefoon op luisteren) en intieme luisterconcerten in de Wandelkerk. Vrijwilligers zorgden voor warme maaltijden waar het publiek van tevoren voor kon inschrijven.
De Dreu haalde evengoed mooie namen naar Nisse als solisten en groepen die aan het begin van hun carrière stonden. Zo stonden 'publiekstrekkers' op het podium als Thé Lau, No Blues, Monica Triga, Iain Matthews , Deux Accords Diront, Maggie Holland, June Tabor, Willem Vermandere, Gerard van Maasakkers en Lieven Tavernier. Maar het publiek maakte er ook kennis met mensen als Broeder Dieleman, de zangeressen van Straatruis, Elly Kellner en Saint Helena Dove.
De Dreu schroomde geenszins uitstapjes naar cabaret, klassieke muziek, buegrass, alt.country en jazz. Met België om de hoek bood Nisse ook geregeld Vlaamse bands zoals Redcoat, Bruno Deneckere cs, Aranis, Ashels, Ishtar, of Ialma.
Op de website van het festival geeft het bestuur nog een tikkie hoop: "Met een goed gevoel kijken we terug op 20 jaar mooie muziekmomenten op het dorpsplein en in de kerk. Het is en blijft iets bijzonders. En dat neergezet door vrijwilligers. Wij vinden het heel jammer dat zoiets moois voorgoed uit Nisse zou verdwijnen. Daarom gaan we door met de Stichting Pastorale au Parvis. Hoe we iets op gaan zetten en in welke vorm, daar gaan we eens rustig over nadenken".