Onder muziekliefhebbers is Eindhoven al wel bekend als Rockcity, maar er wonen ook heel wat singer-songwriters. SiSoCity werd bedacht om een aantal van die talenten te presenteren, als opmaat voor het Naked Song Festival op 31 mei. In Meneer Frits werd het seizoen Ad van Meurs presenteert... afgesloten met een reeks muzikanten, bekend en onbekend, die voor een afwisselende avond zorgden.
Liedjes schrijven en zingen kun je in diverse genres doen, dus ook deze avond varieerde het van americana met folkinvloeden via eigenzinnige akkoorden en een jazzy intermezzo tot vette blues. Elke muzikant mocht 2 of 3 nummers doen, gastheer Ad 'The Watchman' van Meurs trapte zelf af, samen met Ankie Keultjes. Daarna volgden nog een 16-tal muzikanten van allerlei pluimage, jonge talenten en oudgedienden door elkaar heen. Akoestisch was het motto, en dus werden scheurende gitaren en drumstellen thuisgelaten.
Het voert te ver om alles te beschrijven, het was een lange avond, maar enkele optredens wil ik er uitlichten. Jack Hustinx van The Shiner Twins bracht een heerlijk ingetogen setje, met een mooie gastrol van Patricia Vonne in het Spaans,
Van Meurs en Keultjes vergezelden Cees Lemair in een nummer van Tom Paxton en Woody & Paul deelden het podium met programmeur Frank Veenstra van het Muziekcentrum. Tom Musca had niet zijn hele arsenaal aan effecten bij zich, maar klonk nog steeds eigenzinnig. Hij komt eigenlijk niet uit Eindhoven, woont in Den Bosch, maar er werd graag een oogje dichtgeknepen.
Een fijne verrassing was Daan Koch, zanger en gitarist van The Goods. Ik had nog nooit van deze jonge gast gehoord, maar hij zette een lekkere bluesy set neer en mocht daarna gelijk meespelen met Denvis.
Een mooi intermezzo kwam van Bart de Win, een van de Vaste Mannen van Gerard van Maasakkers. Op piano zorgde hij voor een frisse afwisseling in het toch grotendeels gitaargebeuren, met name de eerste ballad (het origineel van Niks Te Beginnen, het openingsnummer van Van Maasakkers' cd Zicht) raakte me.
Bijna iedereen kiest voor Engelstalige nummers, op drie na. De Beroerde Broeders en Ruud Borgers (telg uit de bekende familie Borgers uit Eindhoven, broer Peter speelde deze avond ook nog mee) deden het in het Nederlands,
Björn van der Doelen koos voor Brabants. Little Louis van Empel sloot de avond spetterend af met vette blues, inclusief footstomp.
Het was enigszins rommelig, kan ook bijna niet anders als je 17 acts in een avond moet stoppen, maar de muzikanten gaven een mooi overzicht van wat Eindhoven te bieden heeft aan singer-songwriters. Niet alles is van dezelfde kwaliteit, maar wat duidelijk wordt is dat er heel wat talenten tussen zitten die beslist niet onder hoeven te doen voor Amerikaanse collega's, al zijn ze dan misschien minder bekend.
PS: Een uitgebreide fotoreportage staat hier.