Concertverslagen

- door Assie Aukes, foto's: Lyda Hubers -
Onder toeziend oog van o.a. burgemeester Job Cohen van Amsterdam en oud-staatssecretaris van cultuur Hedy d'Ancona werd zondagavond de nieuwe cd Heart Strings & Loose Ends aan Leoni Jansen zelf uitgereikt door Trijntje Oosterhuis. Deze roemde de inspirerende en enthousiasmerende wijze waarop Jansen met haar muziek bezig is. Niet voor niets werd Leoni Jansen dit voorjaar bevorderd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau voor haar bijdrage aan de wereldmuziek, de multiculturele samenleving en haar programma's met vrouwen uit allerlei landen en culturen begin dit jaar.

Daarvoor was een uitverkochte Nieuwe Komedie in Amsterdam getuige van een zeer gedreven concert waarin met name de balladen uit de folk en de Keltische muziek centraal staan. Dat dit op den duur nogal zware kost kan zijn, weet Jansen als geen ander. Op zeer humoristische wijze, waarin haar theaterachtergrond haar goed van pas komt,  praat zij de liedjes aan elkaar, daarbij handig participerend op het publiek, zonder een moment gekunsteld over te komen.


Leoni Jansen

Bij opkomst bleek dat nagenoeg de gehele begeleidingsband van haar vorige programma All by herself intact was (alleen gitarist Erwin van Ligten is er niet meer bij), en dat is al een prestatie op zich met bekwame en veelgevraagde  muzikanten als pianist Onno Krijn en gitarist Arnold van Dongen. Daarnaast durft Leoni Jansen de muzikanten ook individueel in te zetten, zoals in het intieme Oh Suzanna. Dit aftandse nummer wordt nieuw leven in geblazen door gedragen zangwerk en een prachtige, verstilde begeleiding van bassist Wilbrand Meischke en gastmuzikant Tim Welvaars op ‘Toots Thielemans'-harmonica. Een dag eerder zag ik Pete Morton op gepassioneerde wijze Avond van Boudewijn de Groot vertolken in zeer goed verstaanbaar Nederlands. Leoni deed het anders. Zij bracht een Engelse versie van  Beneden alle peil. Not up to scratch verscheen in deze vorm op een cd van Mary Coughlan. Blijft de Ierse zangeres qua arrangement in wezen dicht bij het origineel,  in het arrangement van Onno Krijn krijgt dit nummer een licht jazzy tintje mee.

Na de pauze opende Jansen imponerend met een prachtige, a capella gezongen, versie van de Ierse traditional Siul a Ruin. Hierin laat ze zien dat ze tot de beste Nederlandse vocalisten behoort. De aandacht van het publiek verslapte geen moment toen Leoni The Magdalene Laundries aankondigde, een nummer over de opvangcentra voor ongehuwd zwangerende vrouwen in Ierland.  Even dacht ik dat het om het gelijknamige Joni Mitchell-nummer ging, dat onlangs nog opgenomen werd door Christy Moore. Niets bleek minder waar, Leoni Jansen had het nummer gekregen van vriendin/zangeres Annie Grace. Een prachtig lied dat een beklemmend gevoel bij het publiek achterliet. Ook Karine Polwart, de jonge Schotse singer-songwriter was met twee nummers vertegenwoordigd, waaronder het heerlijk swingende country-achtige All the way back home, maar vooral het titelnummer van haar voorlaatste cd Faultlines. Het zijn deze indringende songs waarin de titel van het programma Heartstrings & Loose Ends zich weerspiegelt en waarin Leoni Jansen zich het meest kwetsbaar opstelt en daardoor het publiek voor zich inneemt.


Leoni Jansen met groep

Voor de Schotse traditional Are ye sleeping Maggie die in wezen weinig afwijkt van de versie die de Tannahill Weavers dertig jaar geleden opnam, draafde een hoofdstedelijke Schot op om het nummer met bodhran-spel op te leuken. In dit nummer bleek ook dat Onno Krijn nog lang moet oefenen op de draailier. Met de Dougie McClean-klassieker This love will carry werd het reguliere programma afgesloten, waarna het publiek in de toegift nog o.a. getrakteerd werd op een zeer genietbare uitvoering van Stuck in the middle with you, de Stealers Wheel-hit uit 1973 en een akoestische versie van We're still here van John Vester.

Al met al kunnen we terug kijken op een zeer inspirerende avond met Leoni Jansen als stralend middelpunt. Voor mensen die niet zo thuis zijn in Keltische muziek en folk een uitstekende binnenkomer, maar zeker ook voor de doorgewinterde folkies zeer aanbevelenswaardig.  Zij is tot eind maart 2007 nog overal in Nederland te bewonderen (zie ook: www.leoni.nl).  

Gezien en gehoord in De Kleine Komedie, Amsterdam, 22-10-2006