-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
Dat Steam Power juist op de 450ste aflevering van De Maandag van Van Meurs speelt is toeval, maar met een partijtje heerlijke bluegrass (en meer) blijken ze goed op stoom te zijn voor een feestje. En ze brengen ook nog hun eigen eerbetoon aan de eind 2017 overleden bezieler van deze avonden, die ongetwijfeld vanuit zijn hoekje ergens aan de bar goedkeurend zou hebben geluisterd.
Er worden al plannen gesmeed voor de 500ste aflevering van De Maandag van Van Meurs eind volgend seizoen, maar als er iets te vieren valt moet je dat maar gewoon doen, zo vindt de huidige organisatrice van deze reeks, Ankie Keultjes-van Meurs. Dus staat ter gelegenheid van de 450ste editie, tussen een bosje gele tulpen, een foto van haar man, Ad van Meurs, op de vleugel. Hij was het die deze avonden bedacht en op poten zette. De avond begint vervolgens met een paar bedankjes en omdat er een feestje gevierd wordt komt er een schaal bitterballen langs die zowel door de kleine zestig bezoekers als door de muzikanten van Steam Power op prijs gesteld wordt.
Die muzikanten zag ik bijna drie jaar geleden bij een van hun eerste optredens. In Utrecht was dat en het gaat om vier muzikanten die toen al elk hun sporen ruimschoots verdiend hadden in de Nederlandse muziekwereld, in diverse disciplines, al vonden ze elkaar juist in het kleine nestje van de bluegrass. Maar het was voor Janos Koolen (zang, mandoline, banjo), Laurens Joënsen (zang, gitaar), Joost van Es (viool) en Fay Lovsky (zang, basgitaar) toen ook nog een kwestie van aftasten, kijken wat de mogelijkheden waren. Inmiddels heeft Steam Power een heel mooie titelloze cd uitgebracht (mijn recensie is hier na te lezen) en daar spelen ze veel werk van, zoals de heerlijke instrumentaal Blue Fight (een muzikaal gevecht met Koolen op mandoline dat volgens violist Van Es onbeslist blijft), The Candidate, een anti-Trumplied dat Lovsky schreef voor de Amerikaanse verkiezingen van 2016 en Zomaar, een heerlijk Nederlandstalig stuk van Joënsen dat bij mij telkens weer de gedachte aan de traditional Wayfaring Stranger oproept.
Maar de groep heeft sindsdien nog veel meer materiaal bij elkaar gepend, dus spelen ze op dit moment eigenlijk alleen nog maar eigen stukken, waarvan er vanavond een flink stel te horen zijn, zoals Sequoia (Lovsky praat met bomen en deze is daar ideaal voor zegt ze) en Boerenschuur, waarin ik in de melodie een bluegrassklassieker meen te herkennen. Koolen heeft naast zijn mandoline en banjo nu ook een klarinet meegenomen, waarmee hij weer een heel andere sfeer weet op te roepen. Dat is namelijk bepaald geen standaard instrument voor bluegrass, maar dat is de cello ook niet en daar is Lovsky mee aan het experimenteren. Ze vertelt dat ze hem te leen heeft van Van Es en ze bespeelt hem deze avond soms als een contrabas (al zijn de handgrepen die je daar moet zetten heel anders), dan weer gebruikt ze de strijkstok. En dat klinkt wonderfijn bij de liedjes, die ook nergens gewoon traditioneel bluegrass zijn. Inspiratie komt bijvoorbeeld uit de newgrass (denk Béla Fleck, Sam Bush, Jerry Douglas) en een snufje uitwaaieren naar jazz past ook prima in het repertoire. Dus vraag ik na afloop aan Janos Koolen wanneer er een tweede album gaat komen. Nou, dat het er komt is waarschijnlijk, maar er moet eerst nog wat meer geschreven worden en hij kan nog niet zeggen wanneer de opnames dan plaatsvinden. Dat kan dan wel weer heel gemakkelijk, want zowel hijzelf als Laurens Joënsen hebben een eigen studio. Tot die tijd blijven we dan maar luisteren naar het eerste album, dat overigens ook nog steeds zeer de moeite waard is.
En in zowel de oude als de nieuwe liedjes laat Steam Power horen dat alles in een paar jaar tijd wel heel mooi in elkaar is gaan passen, er is een prachtige wisselwerking ontstaan tussen de muzikanten rond die ene bluegrassmicrofoon met wat extra versterking voor bas, cello en zang van Lovsky, en dat alles wordt gelardeerd met fijne humor in de aankondigingen. De groep sluit af zoals ze altijd afsluiten, met de instrumentaal Hobson's Choice, maar deze keer willen ze dat nummer graag opdragen aan Ad van Meurs, die niet alleen deze reeks bij Meneer Frits in Eindhoven begon, maar ook mede-oprichter was van Luisterpodia.nl, waar de Parel van Zuilen in Utrecht (waar Joost van Es tot deze maand programmeur was) en nog een stel andere podia deel van uitmaken. Van Es speelde al eerder hier in de formatie 4Wheel Drive en hij herinnert zich nog de man die binnenkwam met overjas en pet om vervolgens ergens vanuit een hoekje toe te kijken. En zo begint en eindigt de avond met een man die niet alleen zelf prachtige liedjes maakte maar tegelijk ook van grote betekenis was voor heel veel muzikanten uit binnen- en buitenland, iemand die we zullen blijven missen, Ad van Meurs.
Komende maandag, 4 februari 2019, vindt De Maandag van Van Meurs met Gregory Page plaats in de kleine zaal van het Muziekgebouw in Eindhoven, er zijn dus nog voldoende kaarten voor wie deze charmante singer-songwriter wil zien en horen.
Meer info over Steam Power: https://www.steampowermusic.nl/
En over De Maandag van Van Meurs: https://www.demaandagvanvanmeurs.nl/.