-door Mirjam Adriaans, foto’s Ronald Rietman-
Een muzikaal feestje vieren doen de mannen van Vandiekomsa graag en van hun tienjarig jubileum maakten ze gisteren in een goed gevuld Dudok in Tilburg een mooie Brabantse avond. Naast het optreden van de jubilaris zelf waren er ook gasten: Fred van Boesschoten, Ferry van de Zaande, hun bedenker Frans van der Meer en Wè-nun Henk, dat een ijzersterke bijdrage leverde.
Vandiekomsa trapt af zoals ze tien jaar geleden begonnen, met zijn drieën, Hein Augustijn (zang, gitaar), Ramon de Louw (zang) en David Cornelissen (zang, mandoline, banjo, fluitjes). Vervolgens wordt de band opgebouwd naar de zeskoppige bezetting van nu, met bassist Marcel van Cuijk, drummer Maarten Roijackers (die er gelukkig bij kan zijn na flinke problemen met zijn gezondheid) en accordeonist Kees Schoone. Natuurlijk komen de 'hits' voorbij, het lied van de Kiepenboer en De Wijvendans. Daartussendoor wordt met veel plezier gespeeld en gezongen over de liefde en andere zaken die deze mannen bezighouden. Er is zelfs een nieuw stuk, over een brand in Eindhoven. Alles mag, vooraan is er vooral aandacht voor de muziek, ondanks wat geroezemoes van achter in de zaal. En als er een dansbaar lied voorbijkomt maken de luisteraars graag even wat ruimte tussen de stoelen om een polka of jig vrij baan te geven.
Als intermezzo tussen de twee sets van Vandiekomsa is er een gastoptreden van Wè-nun Henk, dat nu voor een keer weer optreedt, na ruim 8 jaar afwezigheid van de podia. En vanaf de eerste noot van Te Haarlem In Den Houte is duidelijk dat ze misschien nog wel beter zijn dan ooit tevoren. Met strak spel, fraaie zangpartijen van Luc Plompen en de kenmerkende heerlijk spannende arrangementen laten ze horen dat ze niets aan kracht ingeboet hebben, integendeel, het is genieten van de dynamiek in onder meer De Duivel en Het Meisje of Jan de Mulder. Zowel Hans Hoosemans (mandoloncello) als drummer Roeland Uijtdewilligen laten na afloop weten dat ze het fijn vonden om te spelen deze avond en al zijn er geen plannen om weer volop te gaan optreden, wie ze wil boeken mag gerust contact opnemen.
En dan is er nog de man achter de types Fred van Boesschoten, die de avond presenteert, en zijn kompaan Ferry van de Zaande die hier en daar ook opduikt, Frans van der Meer. Hij schrijft ook nog gedichten en wordt uitgenodigd om er een paar mee uit te voeren. Hij speelt gitaar, David Cornelissen heeft de muziek erbij bedacht en zingt.
Aan alles komt een einde, ook aan het feestje van Vandiekomsa, maar niet voordat er een toegift is geweest samen met Wè-nun Henk. De Spaanse Brabander wordt opgedragen aan Ad van Genechten zaliger, frontman van Dommelvolk, de Brabantse formatie die beide groepen dierbaar is. En om het dan helemaal af te maken is er nog de Moord Te Raamsdonk, Van Boesschoten en Van de Zaande zingen, net als het publiek, lustig mee van troelala, troelala, troelalalala.
Om daarvan bij te komen is er nog een onversterkte sessie, waar enkele leden van Vandiekomsa hun hart en ziel inleggen samen met een paar muziekmaten. Een muzikaal feestje vieren doen de mannen graag en van hun tienjarig jubileum hebben ze een bijzondere Brabantse avond gemaakt waar ze tevreden op kunnen terugkijken.