-door Patrick Adriaans-
Een telg uit de Furey familie in de gelederen, vergelijkingen met CSN&Y en Venice als het om close harmony zingen gaat en Mumford & Sons voor de folkpop die ze maken doet een ding vermoeden, met de muzikaal technische vaardigheden van The Young Folk zit het wel snor.
Dat blijkt ook bij hun optreden in Paradiso. Met alleen de banjo als echt folk instrument heeft de band toch in alle nummers een folky tintje en een duidelijke Ierse feel. Er wordt degelijk gemusiceerd, professioneel omgegaan met geluid wat in het begin van de set hapert, een goed gevuld Paradiso is ontvankelijk voor de band, maar echt het dak eraf gaat het niet.
De band speelt allemaal eigen nummers, het meeste van hun eerste en enige album The Little Battle maar ook al weer een aantal nieuwe nummers bestemd voor een volgende plaat. Of nummers die al langer in hun repertoire zitten maar nog niet opgenomen zijn. Leuke nummers met Groan als uitschieter. De vergelijking met Mumford & Sons is ook een terechte.
De nummers liggen helaas net iets te veel in elkaars verlengde waardoor ze niet onderscheidend genoeg en inwisselbaar worden. Dat komt mede omdat de band niet echt van de bekende paden af durft te wijken. Dat ze het wel zouden kunnen blijkt als het geluid niet helemaal jofel werkt, en ze even echt unplugged optreden.
Ook in andere nummers brengen ze wel veelbelovende accenten aan met bijvoorbeeld de trombone, ook de toetsenist vult een nummer aan met melodica maar meer dan accenten wordt het nooit. Terwijl de basis van de nummers sterk genoeg is om te gaan improviseren of als solo-instrument dwars tegen de melodie in te spelen.
Zo is het met de close harmony zang ook, het is nog te vaak Venice en te weinig CSN&Y, dus te veel technische perfectie nastreven en te weinig rafelrandjes. Degelijk is en blijft het wel, het is ook muziek met een opgewekt feel good karakter, dus vervelend is het concert niet. Het mist alleen net dat beetje peper om het echt spannend te maken.
The Young Folk toont zich daarmee een veelbelovende en talentvolle band in het folky pop genre die nog wel wat lef moet tonen om daadwerkelijk uit te groeien tot de sensatie die sommigen al in ze zien.