-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
De band bestaat al 40 jaar, ze treden niet meer heel vaak op, maar ze kunnen het publiek nog inpakken als vanouds. Wat de Dubliners waren voor de Ierse folk dat is Dommelvolk nog steeds voor de Brabantse volksmuziek. Dat bleek gisteravond in een uitverkocht Meneer Frits in Eindhoven, waar een uitgelaten sfeer ontstond en volop meegezongen werd met de klassiekers.
Begin jaren ’60 begon een stel Ieren kroegen onveilig te maken met traditionele folk. Inmiddels zijn nummers als Seven Drunken Nights en The Wild Rover wereldbekend. Vrolijke muziek vol drank, vrouwen, overspel en soms een fijne ballade maakten The Dubliners populair, ook in Nederland. Halverwege de jaren ’70 werden in Noord-Brabant diverse folkbands opgericht, sommige met een politieke inslag (met als bekendste voorbeeld de Veulpoepers), anderen namen zichzelf niet al te serieus. Dommelvolk valt in de laatste categorie, naar eigen zeggen klooiden ze maar wat aan met van die ouwe liedjes. En o jee, wat klonk dat toen toch ineens verrekkes authentiek. Hun thema’s bestaan uit moorden, vrijen en sterven, doorspekt met meligheid, poep en soms toch ook een serieuze noot, een soort kroegenfolk zoals de Dubliners die maakten, maar dan op zijn Brabants. Nadat ze het eind jaren ’80 van de vorige eeuw voor gezien hielden, begon het in 2000 weer te kriebelen, toen zanger Ad van Genechten, accordeonist Bert Spin, violist Steeph Custers en contrabassist Jitze Kopinga zich lieten verleiden tot een reünie-optreden op het Folkfestival van Tilburg. Zo af en toe speelt de band nog eens, op een festivalletje of in het theater, of zoals gisteravond in de reeks Ad van Meurs presenteert… bij Meneer Frits in Eindhoven.
Bijna was zanger Ad van Genechten er niet meer geweest, hij heeft een "nèje binnenbaand" gekregen vorig jaar, “mì un ventieleke”, grapt hij, en laat even later weten dat ie ook gestopt is met roken toen, dus heeft ie niet meer de volledige controle over zijn stem. Die wil inderdaad wel eens overslaan, maar dat vinden we niet erg, hij is weer ouderwets innemend met zijn grollen en ongein en ‘hoogstaande’ Brabantse poëzie. Hoewel de groep zichzelf dus nooit al te serieus heeft genomen wordt wel regelmatig gestemd onder het motto "ut is mèr volksmeziek”, een gevleugelde uitspraak van Van Genechten die regelmatig langskomt tijdens het optreden. De teksten zijn vaak op het randje van schunnig, soms er net overheen, maar Dommelvolk komt er mee weg, net als met de schaamteloze geschiedvervalsing in De Wijvenbeul, waarover Van Genechten weet te vertellen dat Bert ooit met een 'Edah-buil' aan kwam zetten met een paar regeltjes erop. Die maakte hij vervolgens af en iedereen dacht dat het een authentiek liedje van weleer was. En dan nog wat, Dommelvolk komt dan officieel misschien wel uit Eindhoven, maar Van Genechten komt zelf uit Best, met Kopinga heeft de band een Fries in de gelederen, Spin is een Tukker en Custers een Limburger. We krijgen nog meer geschiedenisles, want er was in de jaren ’70 veel te doen op folkgebied in Eindhoven, onder meer in folkclub Folkus. Voor de tijd van Dommelvolk zat Van Genechten in een rockbandje en hij deed ooit mee aan een talentenjacht met José Hoebee, die van Luv' ja. Zij komt dan ook het podium op om The Tinker And The Crab (Donovan) van toen nog eens mee te zingen.
Vervolgens gaat Dommelvolk weer vrolijk door met hun eigen repertoire, welke Brabander kent niet Ons Vèrreke Is Gesturve, Woensel Kermis (mag in Eindhoven natuurlijk niet ontbreken), Ons Lief Vrouwke van 's Hertogenbosch of de opgewekte ballade over de Dubbele Moord Te Mol. Jagers geven meisjes een beurt, een boer kust de pastoor zijn kont en over de dode Annemie wordt niet al te lang gerouwd. Lang leve de lol, zou je denken, toch heeft de band hier en daar een leuke muzikale verrassing, Spin die het harmonium vals laat klinken tot ie een quasi-boze vermaning krijgt of Custers die met zijn viool een 'koi laoken' tot leven brengt, dat laatste in een heerlijk hilarische uitvoering van De Moord Te Loon Op Zand (zie hier). Helemaal melig wordt het in de toegift met De Herdertjes Lagen Bij Nachte, maar wat geeft het, Dommelvolk is er om te vermaken en dat doen ze met verve.