-door Mirjam Adriaans, foto's Ronald Rietman-
Voor het eerst werd er een bal georganiseerd in de mooie ruimte van het Internationaal Danstheater, Maalstroom maakte zijn debuut als balband en de Franse groep Mélopées et Moribondes was nog niet eerder in Nederland. Met ook nog Té op het programma waren er genoeg redenen om een dagje naar Amsterdam te gaan.
Allereerst maar complimenten voor de mooie ruimte van het Internationaal Danstheater, die zich (logischerwijs) uitstekend leent voor een balfolk. Ze willen er graag een jonger publiek trekken en hadden daarom Balfolk.nl benaderd of er iets georganiseerd kon worden. Zo ontstonden de plannen voor het Grote Mokum Paasbal. Hoewel er nog even wat talkpoeder moest worden aangeschaft om de vloer iets minder stroef te maken waren de dansers in elk geval enthousiast over dit zaaltje, dat aan de zijkant ook ruimte bood met tafels en stoelen om even te gaan zitten en een drankje te nuttigen.
Over naar het muzikale deel van de dag. Na de instructie mocht Maalstroom aftrappen. In eerste instantie lijkt de groep nog wat onwennig, ze verontschuldigen zich ook dat ze nog niet eerder voor dansers hebben gespeeld. Muzikaal zit het wel goed, voor de luisteraar is het Maalstroom-geluid nog herkenbaar, al is het dan vandaag in een dansbare vorm gegoten. Gitaar, viool en percussie leveren de basis van het ritme en de melodie, de klarinet bouwt daar een laagje overheen. Bekende dansen als jig, scottisch, mazurka en polka komen aan bod. Een enkel oud nummer krijgt een nieuw arrangement, zoals Waltzing Up The Stairs, dat trouwens geen wals, maar een bourrée is geworden. Verder is er een geheel nieuw repertoire geschreven. Aan het einde van de set hebben de heren aardig de smaak te pakken en wordt het steeds dansbaarder. Na afloop informeer ik even bij percussionist Job Cornelissen hoe dit debuut tot stand is gekomen. Hij vertelt dat de groep bij optredens al merkte dat er soms gedanst werd en dat vinden ze leuk. Daarnaast willen ze graag vaker spelen in Engeland, waar ze onder meer al met Jo Freya (van de Britse balband Blowzabella) hebben samengewerkt. Een dansrepertoire is daar volgens haar ook handig, en zo gebeurde het dat we gisteren het baldebuut van Maalstroom mochten meemaken. De eerste reactie van de dansers is vrij positief, al vinden ze de nummers vaak te lang duren. Verder zijn er vooral kleinigheden waar nog aan geschaafd mag worden, zoals een lastige opmaat in een bourrée. Maalstroom wil na deze ervaring in elk geval graag vaker ten bal spelen en als het repertoire goed ingespeeld is komt er wellicht ook een cd met dit materiaal.
Vorig jaar wist Té mij aangenaam te verrassen bij hun debuut en nu zijn ze als trio met accordeon, gitaar/percussie en klarinet (vanaf juni zijn ze weer als kwartet te zien met de Canadese violiste Emilyn Stam) nog meer op elkaar ingespeeld. Het repertoire is inmiddels aanzienlijk uitgebreid en de toevoeging van Traum-Tanz-Orkester aan de naam geeft gelijk de sfeer van de muziek weer. Heerlijk romantisch, zwierig, soms subtiel, vaak speels en waar nodig een lekkere dosis dynamiek. Bij Té komen ook wat Bretonse dansen en de polska aan bod, zij kiezen duidelijk voor een breed en gevarieerd dansaanbod. Dit zou momenteel wel eens Nederlands beste balband kunnen zijn. In mei staat hun eerste cd gepland en vervolgens zullen ze te zien zijn op diverse festivals, waaronder Orfest en Folkwoods.
Na een lekker Indonesisch buffet komt de afsluiter van de dag, Mélopées et Moribondes. In de zaal zitten en liggen nog enkele dansers om bij te komen van het eten of misschien wel om op te laden voor wat komen gaat. Op het podium staat een kastje met toetsen klaar dat klinkt als een soort klokkenspel, fluit en gitaar behoren ook bij het instrumentarium. De Franse band gaat echter eerst met knoppenaccordeon (voor de kenners: een vierrijer), banjo en baritonsax tussen het publiek staan om hun set te beginnen, en al snel dringt door dat dit vette pret gaat worden. Het trio kan wel degelijk heel subtiel spelen, maar ze gooien er ook graag een overstuurd effectje in, of een soort grunge-stem om een cercle circassien aan te kondigen. Er is niet veel over ze bekend, maar op de Bandcamp-pagina van deze band staan een paar mooie voorproefjes van hun eigenzinnige klanken. Bij ons slaat inmiddels de vermoeidheid toe en we keren huiswaarts, maar het is duidelijk dat de dansers hier geen genoeg van kunnen krijgen. Complimenten aan de bal-organisatoren die deze band naar Nederland hebben gehaald.
Meer foto's die onze fotograaf op dit bal gemaakt heeft vind je hier.