-door Assie Aukes-
Enkele maanden geleden debuteerde Clementine Volker met de (mini)cd Chasing memories. Een veelbelovend debuut, want deze Zeeuwse zangeres beschikt over een prachtige alt, heeft een paar puike muzikanten om zich heen verzameld en koos voor een aantal prachtige liederen. Al met al reden genoeg om haar eens live bezig te zien.
Dat kon op zondag 6 november toen Clementine te gast was in ’t Waarhuis in Aduarderzijl, één van de mooiste plekjes in de provincie Groningen. ’t Waarhuis, een klein cultuurpaleisje waar exposities en concerten plaatsvinden, wordt bestierd door de in muziekkringen niet geheel onbekende Rika Dijkstra en Wouter de Koning.
“Ik wou dat ik een meeuw kon zijn”, zong Clementine in het refrein van het eerste lied en daarmee was de toon van het concert gezet. Leven aan de rand van de zee, varen en zeelieden vormden de rode draad door het eerste deel van het programma. De muzikanten, Philip Masure (gitaar, cittern en piano), Siard de Jong (viool, mandolie, whistles) en Fons Vanhamel (contrabas) speelden akoestisch, alleen de heldere stem van Clementine was lichtjes uitversterkt.
Het merendeel van het repertoire was Engelstalig. Clementine kiest bewust liederen uit de Keltische traditie, zoals het wondermooie Waly Waly, opgedragen aan iedereen die niet terugkwam van zee en een afwijkende versie van het bekende Fiddler’s Green maar heeft nog meer oog voor juweeltjes van hedendaagse songwriters, zoals ze vandaag bewees met mooie vertolkingen van Billy Joel’s The Downeaster Alexa en Mary’s eyes van Janis Ian. Het mooiste moment viel echter vlak voor de pauze toen Dougie MacLean’s Ready for the storm werd gekoppeld aan Na de hoos, het aangrijpende lied over de watersnoodramp van 1953.
Na de pauze was het concert iets informeler, mede door de muzikale inbreng van gastheer Wouter de Koning op accordeon. We konden genieten van het ingetogen The dimming of the day van Richard Thompson en het energieke Pastures of plenty van Woody Guthrie. Katrina waves is weer zo’n mooi eigen nummer, geschreven naar aanleiding van de miserabele hulpverlening in New Orleans na de verwoestingen van de orkaan Katrina.
De bezoekers van ’t Waarhuis hebben kunnen genieten van een mooi en bij tijden ontroerend concert. Clementine’s warme stem gedijt het beste in de mid-tempo songs en daar kent ze er vele van. Zo nu en dan kan ze flink uithalen maar altijd weer staat het liedje centraal. Ze is een goede vertolkster van Engelstalig materiaal, maar de enkele Nederlandstalige liederen die ze zong voelen aan als een warme jas. Volgens mij kan ze daar de winst halen. En laten we hopen dat ze ook in de toekomst een beroep kan doen op zulke bekwame begeleiders. De heren speelden zeer gedegen, zonder onnodige opsmuk en totaal in dienst van het lied en de zangeres. Gelukkig konden ze nog wel even flink uitpakken in een tweetal sets van jigs en reels, waarin vooral violist Siard de Jong zich goed in de kijker speelde.