-door Mirjam Adriaans, foto Ronald Rietman-
Intiemer dan gebruikelijk in deze tour wordt het niet. A close encounter with... Alela Diane in het Eindhovense Muziekcentrum heeft een akoestisch begin en eind en een band-intermezzo. Pas later in het optreden weet ze echt te overtuigen, in duet met tweede zangeres Alina Hardin.

Het concert dat maar een goed uur duurt, begint met drie akoestische nummers. De Amerikaanse folkzangeres Alela Diane begeleidt zichzelf op gitaar, de tweede stem komt van Alina Hardin. Alela's vader Tom Menig sluit zich daarbij aan op nog een akoestische gitaar. Dan komen er bas en drums bij, die wat mij betreft wel wat subtieler hadden mogen worden gemixt. Zeker in de eerste nummers met band verdrinkt de zang en zijn de teksten van waar ik zit niet erg goed te verstaan. Even dreigt het allemaal een beetje voort te kabbelen. Het kan zijn dat de wel erg ontspannen, mompelende bassist zich teveel door bepaalde Nederlandse geneugten heeft laten verleiden, misschien ligt het aan de schoenen. De zangeres voelt zich namelijk erg klein, ze heeft haar hoge hakken in het busje laten liggen. De meest in het oog vallende persoon op het podium is dan ook Alina Hardin, die niet alleen een beetje langer is, maar daarnaast een licht jurkje draagt dat fel afsteekt tegen de gewone spijkerbroek en t-shirt van Alela.

alela diane - foto ronald rietman
Alela Diane

Maar dan klinkt de trommel, met gewatteerde stokken, afgepaste slagen. Een oeroud geluid dat aan de Indianen doet denken. Met The Ocean slaat dan toch de vonk over, dit lied over de scheiding van haar ouders is terug te vinden op het album To Be Still, waar ze al verschillende stukken van gebracht heeft. Het is het laatste nummer met band, opnieuw staan ze met zijn drieën op het podium. Tom Menig neemt af en toe een mandoline ter hand, Alela Diane speelt gitaar. Tijd voor nog een traditional, helder en harmonieus klinken de twee damesstemmen samen in Matty Groves. Even later is er Rake, Hardin neemt de gitaar daarvoor over van Diane. En dan blijkt opnieuw hoe sterk de liedjes van Townes Van Zandt kunnen zijn, in welke uitvoering dan ook. Het klinkt nog steeds verfijnd, maar er sluipt een zekere rauwheid in, of is hier de wens de vader van de gedachte? Begin oktober komt een plaat uit, Alela & Alina, op ouderwets vinyl, met o.a. deze twee pareltjes daarop, Rake is al te beluisteren via Myspace. Alina heeft niet zo'n bijzondere, opvallende stem als Alela, maar als ze samen zingen krijgt het geheel net iets extra's.

Het publiek is ondertussen laaiend enthousiast en staat graag op als Alela daarom vraagt bij het tweede nummer in de toegift. Er moet meegeklapt worden bij The Pirate's Gospel, titelnummer van haar eerste plaat. Onder enkel gitaarbegeleiding volgt een klein ritmisch feestje, de hele band doet mee ter afsluiting van een avond die wat voorzichtig begon.


Gezien op 23 september 2009. A close encounter with... is een samenwerking tussen Muziekcentrum Frits Philips en poppodium De Effenaar in Eindhoven. Op 19 november staat Steve Earle op het programma.