seth lakeman - ballads of the broken few
Seth Lakeman (feat. Wildwood Kin) - Ballads Of The Broken Few - Cooking Vinyl

Hoe mooi en goed sommige folkplaten ook zijn, over het algemeen wordt het grote publiek niet bereikt. Zo af en toe duikt er echter een uitzondering op, een daarvan is multi-instrumentalist Seth Lakeman, afkomstig uit het Engelse graafschap Devon. Zijn albums weten telkens opnieuw de hitlijsten te vinden, Poor Man’s Heaven uit 2008 mocht zelfs een plek in de top tien noteren.
Invloeden uit pop en rock worden door Lakeman gecombineerd met folk en roots en hij is een sterke songsmid met een opvallend stemgeluid en duivels vioolspel, waar hij ook bedreven is op tenor gitaar, banjo of viola. Het leverde hem in 2005 een nominatie op voor een Mercury Prize (voor zijn album Kitty Jay) en in 2007 mocht hij twee BBC Radio 2 Folk Awards in ontvangst nemen: Singer of the Year en Best Album (voor Freedom Fields).

Inmiddels is hij aan zijn achtste studio-album toe, Ballads Of The Broken Few, waarop hij sober voor den dag komt, begeleiding komt voornamelijk van viool of gitaar, hier en daar wordt wat percussie (een grote trom of een stomp) toegevoegd. Naast zijn eigen stem met een mooi scherp randje heeft hij nog een stel fraaie vocalen gevonden in het damestrio Wildwood Kin, twee zussen (Emillie en Beth Key) en hun nicht (Meghann Loney), net als Lakeman uit Devon, hij ontmoette ze bij een plaatselijk optreden voor een goed doel.

Waar hij eerder al albums vastlegde in een kerk en in een kopermijn toog Lakeman voor de opnamen van Ballads Of The Broken Few naar de grote hal van een Jacobijns landgoed en ging hij in zee met de bekende producer Ethan Johns (o.a. Ryan Adams, Kings of Leon, Paul McCartney, Ray LaMontagne, Laura Marling, The Staves, Crosby, Stills and Nash…). Het resultaat is broeierig, sober, soms dwingend, maar steeds met een natuurlijk akoestisch gevoel.

Vaak speelt hij met een band, maar in het verleden ging hij al eens terug naar de essentie (bijvoorbeeld met Blacksmiths Prayer op Tales From The Barrelhouse uit 2012 of Portrait Of My Wife van Word of Mouth uit 2014). Nu kiest hij voor een heel album zonder extra muzikanten (behalve dan Ethan Johns die hier en daar aanvult op elektrische gitaar, mandoline en naar het schijnt zelfs draailier) en dat begint al gelijk intens met de traditional Willow Tree. Eerst zijn er de heldere damesstemmen van Wildwood Kin met een subtiel vioolgeluid, als de grote trom zich daarbij voegt en de viool begint te zinderen wordt de sfeer dwingend, waar een andere traditional, Stranger, met zang, viool en een enkele slag op de trom, een bijna gospelachtig gevoel meekrijgt. Het trieste verhaal van Anna Lee (geschreven door Laurelyn Dossett) wordt uitgevoerd zoals Levon Helm dat in 2007 deed op het album Dirt Farmer, met damesvocalen eronder en een slepende viool, maar Lakeman laat het nu klinken als een bewerking van een eeuwenoude Britse traditional.

Overigens bestaat het merendeel van dit album uit eigen werk, waarin Seth Lakeman zich opnieuw bewijst als songsmid. In Silence Reigns proef ik een spirituele ondertoon, al is het een van de meest sobere stukken van de plaat. Het heeft een gospelachtig gevoel, dat een rode draad lijkt op dit album, het komt onder meer terug in Whenever I’m Home, nog zo’n ingehouden stuk. Wat rauwer is Fading Sound, met een bluesy gitaar die hypnotiseert, net als in titelnummer Ballad Of The Broken Few, waar ook nog een ‘smerige’ elektrische gitaar te horen is. Het meest aangezet (met gitaar, stomp en mandoline), is Innocent Child, dat telkens lijkt open te zwellen in bombast om dan toch maar weer terug te keren naar een klein geluid. Heerlijk is het nummer Silver Threads, over de tijd die voorbijgaat en het ouder worden, met enkel wat snarengepluk. En tenslotte is er de a capella afsluiter Bury Me Deep, opnieuw met dat fijne gospelgevoel.

Het natuurlijke geluid van de plaat vindt zijn oorsprong in de live opnamen, die door producer Ethan Johns in hun waarde zijn gelaten. De donkere thematiek van de liedjes in combinatie met de sterk ingehouden instrumentatie zorgt ervoor dat het aan alle kanten broeit en zindert. Maar het zijn de heldere stemmen van Wildwood Kin als aanvulling op de scherpe vocalen van Seth Lakeman die van Ballads Of The Broken Few een fraai album maken.

Mirjam Adriaans

Er staan diverse filmpjes op VEVO, kijk en luister bijvoorbeeld naar Ballad Of The Broken Few.
Releasedatum: 16 september 2016.