Naragonia Quartet - Idili - Appel Rekords APR 1352
Na beluistering van het nieuwe album Idili van Naragonia Quartet komt er slechts een vraag bij me op: Kan Naragonia eigenlijk wel slechte platen maken? Volgens mij niet, ook deze vijfde schijf (de tweede in kwartetvorm) bruist, wel is het heerlijk zwierige geluid dat we van deze balgroep gewend zijn in wat onstuimiger vaarwater terechtgekomen.
Waar het Naragonia Quartet op Batiska uit 2011 uitblinkt in de subtiele melodielijnen is Idili veel meer gericht op dynamiek. De doedelzakken zijn nu prominenter aanwezig, bovendien is het album semi-live opgenomen, ik citeer uit de inlay: Recht de nacht in, zonder veel nadenken, met plezier, los van de wereld, zoals een bootje op zee
zo voelden we ons toen we deze muziek opnamen. Allemaal samen
micros ervoor en spelen. Dat geeft het gevoel alsof je de groep op een podium ten bal hoort spelen. Het betekent ook dat er iets minder instrumenten gebruikt worden, dus nu geen fluiten of bombarde, wel is er opnieuw een gastrol weggelegd voor Grégory Jolivet op draailier. Het kwartet heeft ook een bezettingswisseling ondergaan, de kern bestaat nog steeds uit het echtpaar Toon van Mierlo (diatonisch accordeon, doedelzakken, saxofoons) en Pascale Rubens (diatonisch accordeon, viool), ondersteund door Maarten Decombel op gitaar, mandola of trompet. De viool wordt nu echter gehanteerd door Luc Pilartz, een waardig opvolger van Wouter Vandenabeele.
Als ik zeg dat de nadruk op dynamiek ligt, horen daar voorbeelden bij, zoals het doorstomende Biekes - Hitting The Wall. Hypnotiserende doedelzak eindigend in uitbundigheid om de terugkeer van een vogelpaar domineert The Naked Welcome - Chimneystork met een intrigerend verhaaltje (de inlay vermeldt de achtergrond bij elk stuk en welke dans erbij hoort, in dit geval een bourrée in 3). Toch wil dat niet zeggen dat de subtiliteiten zijn verdwenen, zo is er een rustpunt in Lilac - Dave The Watchman, met fijn samenspel tussen gitaar en accordeon, en in het tweede deel een sprankelende viool, maar ook Bilibocco - Happy Rain herbergt een verrassend, licht jazzy intermezzo op koper. De herkenbaar heerlijke zwierigheid is terug te horen in Zebra - Julian en in Momento Pierrot, waar de trekzak fijn nostalgisch van toon is.
Opname en mix zijn opnieuw in de capabele handen van Jeroen Geerinck gelegd. Idili is een mooi, bruisend werkstuk geworden dat wederom de kwaliteit van Naragonia benadrukt, dit keer in kwartetvorm.
Mirjam Adriaans