"Die muziek, die teksten, de mevrouw zelf.
Ik vind het ongelooflijk mooi"
Lynn Miles heeft een zeer geslaagde tournee door ons land achter de rug. Het grootste publiek bereikte ze op het festival Mundial in Tilburg. Terwijl zaterdagmiddag 15 juni rond 'n uur of drie aan de ene kant van het Leijpark in Tilburg een Nedersurinaamse malloot al na een minuut melding maakt van een stijve, zingt aan de andere kant een Canadese zangeres over gebroken dromen en eenzaamheid, aldus een verslaggever in het Brabants Dagblad. Lynn Miles is de bescheidenheid zelve en heeft een klein, aanmerkelijk ouder maar aandachtig zitpubliek als gehoor.
Ook gaf ze voor een klein publiek - veertig genodigden - een optreden in de Chapel Studio in Tilburg. In de prachtige oude kapel maakte ze opnames voor een cd en dvd. Pauline van der Vlugt was erbij voor het Brabants Dagblad. Zij schrijft erover ondermeer:
… Fan Alex uit Tiel zit opgewonden op het puntje van zijn stoel.. (…) "Ik ben een enorme fan van Lynn Miles ", zegt Alex. "Die muziek, die teksten, de mevrouw zelf. Ik vind het ongelooflijk mooi. Het is heel bijzonder om hierbij aanwezig te zijn. Dat ik er zelf bij ben geweest, geeft toch een meerwaarde aan de dvd die ik straks zal kopen."…
…Lynn Miles -rond de veertig, donkere ogen, donker halflang haar, hemdje, suède rok, rijglaarzen- en haar driekoppige band betreden ontspannen het podium. (…) Gitarist Ian Lefeuvre vraagt of iemand in de zaal toevallig iets bij zich heeft waar hij zijn slides mee kan doen. Ja, met een aansteker lukt het wel. Even later galmt de krachtige stem van Lynn door de kapel en is het publiek muisstil. Alex knikt aandachtig mee op de maat van de muziek (…) Tussen de nummers door maakt bassist Keith Glass, van het type verzorgde bouwvakker, grapjes, terwijl Lynn Miles het zweet van haar voorhoofd veegt. "Dit knippen we eruit, hoor", lacht ze meerdere malen. Dat zullen we nog wel eens zien!"…
Radio-opnamen
In de studio van de BRTO-omroep in Bergen op Zoom geeft ze afgelopen dinsdag een prachtige concert dat is opgenomen voor het radioprogramma Crossroads van de BRTO. Jos van den Boom van de BRTO stuurde bijgaande foto die tijdens dat concert gemaakt werd. Het publiek wist Lynn over te halen tot tweemaal toe een toegift te geven, terwijl na afloop menig, net aangeschafte CD door Lynn en haar begeleiders Keith, Iain en Peter van handtekeningen werd voorzien.
Sfeervol
Ernst Jan Rozendaal besteedt in een voorverhaal in de Provinciale Zeeuwse Courant uitgebreid aandacht aan een concert dat Lynn Miles geeft in Terneuzen. Enkele citaten:
…De modieuze aanduiding Americana bevalt haar ook wel. Die is met terugwerkende kracht van toepassing verklaard op artiesten als Gram Parsons, Emmylou Harris en Ry Cooder, de grote voorbeelden uit haar tienertijd. ,,Mijn eerste plaat was Tapestry van Carole King. Dat album maakte mij duidelijk dat je als vrouw je eigen muziek kan spelen en je eigen liedjes kunt schrijven." En vaak wordt Miles vergeleken met de ongekroonde koningin van de Americana, Lucinda Williams. Haar teksten en voordracht zijn eleganter dan die van Williams. Miles " laatste album Unravel doet misschien wel het meest denken het prachtige album Wrecking ball van Emmylou Harris. Ook Miles blinkt uit in sfeervolle, af en toe wat doordreinende liedjes, met melodieën die blijven hangen en nuances die ze bij elke draaibeurt mooier maken.…
…Hoewel de meeste van haar teksten gaan over verbroken relaties en eenzaamheid is Unravel geen neerslachtig album. ,,Tegenspoed en verdriet zijn onderwerpen waarover ik schrijf, maar het gaat eigenlijk om de verlossing daarvan. Het gaat erom dat je moeilijke tijden een plaats kunt geven in je leven, dat ze je helpen je te ontwikkelen. Het is niet mijn bedoeling dat als boodschap mee te geven aan de luisteraars. Als ik schrijf, concentreer ik me op mijzelf. Ik zie het als therapie. Het schrijven van liedjes ervaar ik als mijn onbewuste dat mij probeert te gidsen."…
…" Ik schrijf mijn teksten vrij snel. In een betrekkelijk korte periode ontstaan twintig liedjes, die ik vervolgens ga opnemen. Pas als het album klaar is, heb ik de gelegenheid om uit te vinden wat ze precies betekenen. Als ik nu de teksten van een van mijn albums teruglees, besef ik wat mij in de periode dat ik ze maakte bezighield. Wat Unravel betreft, ik heb een periode van acht jaar achter de rug, waarin ik alleen in mijn auto duizenden en duizenden kilometers aflegde, van het ene concert naar het andere. Ik stond alleen op het podium, ik moest alleen naar een hotel en ik ging alleen terug naar huis. Ik raakte uitgeput en onbewust besefte ik dat het anders moest. Ik wilde mensen om me heen hebben. Dat is wat ik heb vastgelegd op Unravel."…
…Muzikaal is Miles een natuurtalent. Als kind zong ze zich elke nacht in slaap en bij haar eerste pianoles kon ze de wijsjes die haar lerares voorspeelde meteen naspelen. ,,Ik had nog nooit een piano aangeraakt." Ook het bespelen van gitaar, fluit, viool en mandoline ging haar makkelijk af. Op haar veertiende besloot ze professioneel muzikante te worden. Ze dacht aan een carrière in de klassieke muziek, maar deed zoveel jamsessies en cafe-optredens, dat ze automatisch het pad van singer/songwriter insloeg….
… Volgens Miles is het geen toeval dat zowel in de teksten van Canadese liedjesschrijvers als dichters eenzaamheid een belangrijke rol speelt. ,,Vaak wordt een link gelegd tussen de eenzame mens en de overweldigende natuur. Dat gebeurt ook in mijn teksten. We leven nu eenmaal met weinig mensen in een enorm land. De luchten in Canada zijn uitgestrekt, er is gigantisch veel ruimte, de weersomstandigheden kunnen dramatisch veranderen. Als mens kun je je dan heel nietig voelen."…